fegra
Icelandic
Etymology
From Proto-Germanic *fagrijōną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɛɣra/
- Rhymes: -ɛɣra
Conjugation
fegra — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að fegra | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
fegrað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
fegrandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég fegra | við fegrum | present (nútíð) |
ég fegri | við fegrum |
| þú fegrar | þið fegrið | þú fegrir | þið fegrið | ||
| hann, hún, það fegrar | þeir, þær, þau fegra | hann, hún, það fegri | þeir, þær, þau fegri | ||
| past (þátíð) |
ég fegraði | við fegruðum | past (þátíð) |
ég fegraði | við fegruðum |
| þú fegraðir | þið fegruðuð | þú fegraðir | þið fegruðuð | ||
| hann, hún, það fegraði | þeir, þær, þau fegruðu | hann, hún, það fegraði | þeir, þær, þau fegruðu | ||
| imperative (boðháttur) |
fegra (þú) | fegrið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| fegraðu | fegriði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
fegrast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að fegrast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
fegrast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
fegrandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég fegrast | við fegrumst | present (nútíð) |
ég fegrist | við fegrumst |
| þú fegrast | þið fegrist | þú fegrist | þið fegrist | ||
| hann, hún, það fegrast | þeir, þær, þau fegrast | hann, hún, það fegrist | þeir, þær, þau fegrist | ||
| past (þátíð) |
ég fegraðist | við fegruðumst | past (þátíð) |
ég fegraðist | við fegruðumst |
| þú fegraðist | þið fegruðust | þú fegraðist | þið fegruðust | ||
| hann, hún, það fegraðist | þeir, þær, þau fegruðust | hann, hún, það fegraðist | þeir, þær, þau fegruðust | ||
| imperative (boðháttur) |
fegrast (þú) | fegrist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| fegrastu | fegristi * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
fegraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
fegraður | fegruð | fegrað | fegraðir | fegraðar | fegruð | |
| accusative (þolfall) |
fegraðan | fegraða | fegrað | fegraða | fegraðar | fegruð | |
| dative (þágufall) |
fegruðum | fegraðri | fegruðu | fegruðum | fegruðum | fegruðum | |
| genitive (eignarfall) |
fegraðs | fegraðrar | fegraðs | fegraðra | fegraðra | fegraðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
fegraði | fegraða | fegraða | fegruðu | fegruðu | fegruðu | |
| accusative (þolfall) |
fegraða | fegruðu | fegraða | fegruðu | fegruðu | fegruðu | |
| dative (þágufall) |
fegraða | fegruðu | fegraða | fegruðu | fegruðu | fegruðu | |
| genitive (eignarfall) |
fegraða | fegruðu | fegraða | fegruðu | fegruðu | fegruðu | |
Old Norse
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Conjugation
Conjugation of fegra — active (weak class 1)
| infinitive | fegra | |
|---|---|---|
| present participle | fegrandi | |
| past participle | fegrðr | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | fegri | fegrða |
| 2nd-person singular | fegrir | fegrðir |
| 3rd-person singular | fegrir | fegrði |
| 1st-person plural | fegrum | fegrðum |
| 2nd-person plural | fegrið | fegrðuð |
| 3rd-person plural | fegra | fegrðu |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | fegra | fegrða |
| 2nd-person singular | fegrir | fegrðir |
| 3rd-person singular | fegri | fegrði |
| 1st-person plural | fegrim | fegrðim |
| 2nd-person plural | fegrið | fegrðið |
| 3rd-person plural | fegri | fegrði |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | fegr, fegri | |
| 1st-person plural | fegrum | |
| 2nd-person plural | fegrið | |
Conjugation of fegra — mediopassive (weak class 1)
| infinitive | fegrask | |
|---|---|---|
| present participle | fegrandisk | |
| past participle | fegrzk | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | fegrumk | fegrðumk |
| 2nd-person singular | fegrisk | fegrðisk |
| 3rd-person singular | fegrisk | fegrðisk |
| 1st-person plural | fegrumsk | fegrðumsk |
| 2nd-person plural | fegrizk | fegrðuzk |
| 3rd-person plural | fegrask | fegrðusk |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | fegrumk | fegrðumk |
| 2nd-person singular | fegrisk | fegrðisk |
| 3rd-person singular | fegrisk | fegrðisk |
| 1st-person plural | fegrimsk | fegrðimsk |
| 2nd-person plural | fegrizk | fegrðizk |
| 3rd-person plural | fegrisk | fegrðisk |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | fegrsk, fegrisk | |
| 1st-person plural | fegrumsk | |
| 2nd-person plural | fegrizk | |
Descendants
- Icelandic: fegra
Adjective
fegra
- inflection of fagr:
- comparative degree masculine oblique singular
- comparative degree neuter singular
References
- “fegra”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.