dziejopisarz
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /d͡ʑɛ.jɔˈpi.saʂ/
Audio (file) - Rhymes: -isaʂ
- Syllabification: dzie‧jo‧pi‧sarz
Noun
dziejopisarz m pers
- (archaic) chronicler (one who writes a chronicle)
- Synonyms: dziejopis, dziejopisca, kronikarz
Declension
Declension of dziejopisarz
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | dziejopisarz | dziejopisarze |
genitive | dziejopisarza | dziejopisarzy / dziejopisarzów |
dative | dziejopisarzowi | dziejopisarzom |
accusative | dziejopisarza | dziejopisarzy / dziejopisarzów |
instrumental | dziejopisarzem | dziejopisarzami |
locative | dziejopisarzu | dziejopisarzach |
vocative | dziejopisarzu | dziejopisarze |
Further reading
- dziejopisarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dziejopisarz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.