dziejopis

Polish

Etymology

From dzieje +‎ -pis.

Pronunciation
  • IPA(key): /d͡ʑɛˈjɔ.pis/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔpis
  • Syllabification: dzie‧jo‧pis

Noun

dziejopis m pers

  1. (archaic) chronicler (one who writes a chronicle)
    Synonyms: dziejopisca, dziejopisarz, kronikarz

Declension
Declension of dziejopis
singular plural
nominative dziejopis dziejopisowie
genitive dziejopisa dziejopisów
dative dziejopisowi dziejopisom
accusative dziejopisa dziejopisów
instrumental dziejopisem dziejopisami
locative dziejopisie dziejopisach
vocative dziejopisie dziejopisowie

Noun

dziejopis m inan

  1. (archaic) chronicle (written account of events)
    Synonyms: dziejopismo, kronika

Declension
Declension of dziejopis
singular plural
nominative dziejopis dziejopisy
genitive dziejopisu dziejopisów
dative dziejopisowi dziejopisom
accusative dziejopis dziejopisy
instrumental dziejopisem dziejopisami
locative dziejopisie dziejopisach
vocative dziejopisie dziejopisy

Further reading
  • dziejopis in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dziejopis in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.