dziadzieć

Polish

Etymology

From dziad +‎ -eć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈd͡ʑa.d͡ʑɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ad͡ʑɛt͡ɕ
  • Syllabification: dzia‧dzieć

Verb

dziadzieć impf (perfective zdziadzieć)

  1. (intransitive, colloquial) to become decrepit and senile
    Synonyms: grzybieć, starzeć się
  2. (intransitive, colloquial) to impoverish (to become poorer)
    Synonyms: biednieć, ubożeć

Conjugation
Conjugation of dziadzieć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dziadzieć
present tense 1st dziadzieję dziadziejemy
2nd dziadziejesz dziadziejecie
3rd dziadzieje dziadzieją
impersonal dziadzieje się
past tense 1st dziadziałem,
-(e)m dziadział		 dziadziałam,
-(e)m dziadziała		 dziadziałom,
-(e)m dziadziało		 dziadzieliśmy,
-(e)śmy dziadzieli		 dziadziałyśmy,
-(e)śmy dziadziały
2nd dziadziałeś,
-(e)ś dziadział		 dziadziałaś,
-(e)ś dziadziała		 dziadziałoś,
-(e)ś dziadziało		 dziadzieliście,
-(e)ście dziadzieli		 dziadziałyście,
-(e)ście dziadziały
3rd dziadział dziadziała dziadziało dziadzieli dziadziały
impersonal dziadziano
future tense 1st będę dziadział,
będę dziadzieć		 będę dziadziała,
będę dziadzieć		 będę dziadziało,
będę dziadzieć		 będziemy dziadzieli,
będziemy dziadzieć		 będziemy dziadziały,
będziemy dziadzieć
2nd będziesz dziadział,
będziesz dziadzieć		 będziesz dziadziała,
będziesz dziadzieć		 będziesz dziadziało,
będziesz dziadzieć		 będziecie dziadzieli,
będziecie dziadzieć		 będziecie dziadziały,
będziecie dziadzieć
3rd będzie dziadział,
będzie dziadzieć		 będzie dziadziała,
będzie dziadzieć		 będzie dziadziało,
będzie dziadzieć		 będą dziadzieli,
będą dziadzieć		 będą dziadziały,
będą dziadzieć
impersonal będzie dziadzieć się
conditional 1st dziadziałbym,
bym dziadział		 dziadziałabym,
bym dziadziała		 dziadziałobym,
bym dziadziało		 dziadzielibyśmy,
byśmy dziadzieli		 dziadziałybyśmy,
byśmy dziadziały
2nd dziadziałbyś,
byś dziadział		 dziadziałabyś,
byś dziadziała		 dziadziałobyś,
byś dziadziało		 dziadzielibyście,
byście dziadzieli		 dziadziałybyście,
byście dziadziały
3rd dziadziałby,
by dziadział		 dziadziałaby,
by dziadziała		 dziadziałoby,
by dziadziało		 dziadzieliby,
by dziadzieli		 dziadziałyby,
by dziadziały
impersonal dziadziano by
imperative 1st niech dziadzieję dziadziejmy
2nd dziadziej dziadziejcie
3rd niech dziadzieje niech dziadzieją
active adjectival participle dziadziejący dziadziejąca dziadziejące dziadziejący dziadziejące
contemporary adverbial participle dziadziejąc
verbal noun dziadzenie
adjectives
noun

Further reading
  • dziadzieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dziadzieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.