dupczyć

Polish

Etymology

From dupa +‎ -yć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdup.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -upt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: dup‧czyć

Verb

dupczyć impf (perfective wydupczyć)

  1. (transitive, slang, vulgar) to fuck, to have sex
  2. (reflexive with się, slang, vulgar) to fuck each other, to have sex
    Synonyms: see Thesaurus:uprawiać seks
  3. (reflexive with się, slang, vulgar) to break down

Conjugation
Conjugation of dupczyć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dupczyć
present tense 1st dupczę dupczymy
2nd dupczysz dupczycie
3rd dupczy dupczą
impersonal dupczy się
past tense 1st dupczyłem,
-(e)m dupczył		 dupczyłam,
-(e)m dupczyła		 dupczyłom,
-(e)m dupczyło		 dupczyliśmy,
-(e)śmy dupczyli		 dupczyłyśmy,
-(e)śmy dupczyły
2nd dupczyłeś,
-(e)ś dupczył		 dupczyłaś,
-(e)ś dupczyła		 dupczyłoś,
-(e)ś dupczyło		 dupczyliście,
-(e)ście dupczyli		 dupczyłyście,
-(e)ście dupczyły
3rd dupczył dupczyła dupczyło dupczyli dupczyły
impersonal dupczono
future tense 1st będę dupczył,
będę dupczyć		 będę dupczyła,
będę dupczyć		 będę dupczyło,
będę dupczyć		 będziemy dupczyli,
będziemy dupczyć		 będziemy dupczyły,
będziemy dupczyć
2nd będziesz dupczył,
będziesz dupczyć		 będziesz dupczyła,
będziesz dupczyć		 będziesz dupczyło,
będziesz dupczyć		 będziecie dupczyli,
będziecie dupczyć		 będziecie dupczyły,
będziecie dupczyć
3rd będzie dupczył,
będzie dupczyć		 będzie dupczyła,
będzie dupczyć		 będzie dupczyło,
będzie dupczyć		 będą dupczyli,
będą dupczyć		 będą dupczyły,
będą dupczyć
impersonal będzie dupczyć się
conditional 1st dupczyłbym,
bym dupczył		 dupczyłabym,
bym dupczyła		 dupczyłobym,
bym dupczyło		 dupczylibyśmy,
byśmy dupczyli		 dupczyłybyśmy,
byśmy dupczyły
2nd dupczyłbyś,
byś dupczył		 dupczyłabyś,
byś dupczyła		 dupczyłobyś,
byś dupczyło		 dupczylibyście,
byście dupczyli		 dupczyłybyście,
byście dupczyły
3rd dupczyłby,
by dupczył		 dupczyłaby,
by dupczyła		 dupczyłoby,
by dupczyło		 dupczyliby,
by dupczyli		 dupczyłyby,
by dupczyły
impersonal dupczono by
imperative 1st niech dupczę dupczmy
2nd dupcz dupczcie
3rd niech dupczy niech dupczą
active adjectival participle dupczący dupcząca dupczące dupczący dupczące
passive adjectival participle dupczony dupczona dupczone dupczeni dupczone
contemporary adverbial participle dupcząc
verbal noun dupczenie

Derived terms
noun
  • dupczenie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.