duk
See also: dük
Albanian
Alternative forms
- dok (Gheg)
Etymology
See medio-passive voice form duket (“it seems like, appears like”).
Conjugation
conjugation of duk (active voice)
participle (pjesorja) |
dukur | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund — present (përcjellorja — koha e tashme) |
duke dukur | ||||||
gerund — perfect (përcjellorja — koha e kryer) |
duke pasë dukur | ||||||
infinitive — present) (paskajorja — koha e tashme) |
për të dukur | ||||||
infinitive — perfect) (paskajorja — koha e kryer) |
për të pasë dukur | ||||||
singular (numri njëjës) |
plural (numri shumës) | ||||||
1st person (veta e parë) |
2nd person (veta e dytë) |
3rd person (veta e tretë) |
1st person (veta e parë) |
2nd person (veta e dytë) |
3rd person (veta e tretë) | ||
indicative (mënyra dëftore) |
unë | ti | ai/ajo | ne | ju | ata/ato | |
present (koha e tashme) |
duk | duk | duk | dukim | dukni | dukin | |
continuous present (koha e tashme e vazhdueshme) |
po duk | po duk | po duk | po dukim | po dukni | po dukin | |
imperfect (koha e pakryer) |
dukja | dukje | dukte | duknim | duknit | duknin | |
continuous imperfect (koha e pakryer e vazhdueshme) |
po dukja | po dukje | po dukte | po duknim | po duknit | po duknin | |
aorist (koha e kryer e thjeshtë) |
duka | duke | duk | dukëm | dukët | dukën | |
perfect (koha e kryer) |
kam dukur | ke dukur | ka dukur | kemi dukur | keni dukur | kanë dukur | |
past perfect I (koha e kryer e tejshkuar I) |
kisha dukur | kishe dukur | kishte dukur | kishim dukur | kishit dukur | kishin dukur | |
past perfect II (koha e kryer e tejshkuar II) |
pata dukur | pate dukur | pat(i) dukur | patëm dukur | patët dukur | patën dukur | |
future I (koha e ardhme I) |
do të duk | do të dukësh | do të dukë | do të dukim | do të dukni | do të dukin | |
future II (koha e ardhme II) |
kam për të dukur | ke për të dukur | ka për të dukur | kemi për të dukur | keni për të dukur | kanë për të dukur | |
future perfect I (koha e ardhme e përparme I) |
do të kem dukur | do të kesh dukur | do të ke dukur | do të kemi dukur | do të keni dukur | do të kenë dukur | |
future perfect II (koha e ardhme e përparme II) |
kam për të pasë dukur | ke për të pasë dukur | ka për të pasë dukur | kemi për të pasë dukur | keni për të pasë dukur | kanë për të pasë dukur | |
subjunctive (mënyra lidhore) |
unë | ti | ai/ajo | ne | ju | ata/ato | |
present (koha e tashme) |
të duk | të dukesh | të dukë | të dukim | të dukni | të dukin | |
imperfect (koha e pakryer) |
të dukja | të dukje | të dukte | të duknim | të duknit | të duknin | |
perfect (koha e kryer) |
të kem dukur | të kesh dukur | të ketë dukur | të kemi dukur | të keni dukur | të kenë dukur | |
past perfect (koha e kryer e tejshkuar) |
të kisha dukur | të kishe dukur | të kishte dukur | të kishim dukur | të kishit dukur | të kishin dukur | |
conditional (mënyra kushtore) |
unë | ti | ai/ajo | ne | ju | ata/ato | |
present (koha e tashme) |
do të dukja | do të dukje | do të dukte | do të duknim | do të duknit | do të duknin | |
perfect (koha e kryer) |
do të kisha dukur | do të kishe dukur | do të kishte dukur | do të kishim dukur | do të kishit dukur | do të kishin dukur | |
optative (mënyra dëshirore) |
unë | ti | ai/ajo | ne | ju | ata/ato | |
present (koha e tashme) |
duksha | duksh | duktë | dukshim | dukshi | dukshin | |
perfect (koha e kryer) |
paça dukur | paç dukur | pastë dukur | paçim dukur | paçi dukur | paçin dukur | |
admirative (mënyra habitore) |
unë | ti | ai/ajo | ne | ju | ata/ato | |
present (koha e tashme) |
dukam | duke | duka | dukemi | dukeni | dukan | |
imperfect (koha e pakryer) |
dukësha | dukëshe | dukësh / dukej | dukëshim | dukëshit | dukëshin | |
perfect (koha e kryer) |
paskam dukur | paske dukur | paska dukur | paskemi dukur | paskeni dukur | paskan dukur | |
pluperfect (koha e kryer) |
paskësha dukur | paskëshe dukur | paskësh dukur / paskej dukur | paskëshim dukur | paskëshit dukur | paskëshin dukur | |
imperative (mënyra urdhërore) |
— | ti | — | — | ju | — | |
— | Duk! / Dok!* | — | — | Dukni! / Dokni!* | — | ||
imperative — negatory (mënyra urdhërore — mohor) |
— | ti | — | — | ju | — | |
— | Mos duk! / Mos duk!* | — | — | Mos dukni! / Mos dokni!* | — |
(*): Gheg forms
Antonyms
Danish
Indonesian
Etymology
From Dutch doek, from Middle Dutch doec, from Old Dutch *duok, from Proto-Germanic *dōkaz.
Pronunciation
- IPA(key): /dʊk̚/
- Hyphenation: duk
Noun
duk (first-person possessive dukku, second-person possessive dukmu, third-person possessive duknya)
Further reading
- “duk” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Agency for Language Development and Cultivation – Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic of Indonesia, 2016.
Malay
Etymology
Clipping of duduk.
Pronunciation
- IPA(key): /duk/
- Rhymes: -uk
Further reading
- “duk” in Pusat Rujukan Persuratan Melayu | Malay Literary Reference Centre, Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 2017.
Mauritian Creole
Middle English
Etymology
Borrowed from Old French duc, from Latin dux.
Pronunciation
- IPA(key): /diu̯k/, /duk/
Noun
duk (plural dukes)
- leader, guide, boss
- commander, general
- noble, lord (especially of high rank)
- duke (rank of nobility)
- p. 1154, “AD 1129”, in Anglo-Saxon Chronicle (MS. Laud Misc. 636, continuation), Peterborough, folio 87, verso; republished at Oxford: Digital Bodleian, 2018 February 8:
- ſe an ƿæſ ᵹehaten petruſ · he ƿæſ munec of clunni ·⁊ ƿeaſ boren of þa ricceſte men of rome · mid him helden ða of rome ·⁊ ſe duc of ſicilie ·
- One was called Peter; he was a monk from Cluny who was descended from Rome's most powerful men. The people of Rome and the duke of Sicily sided with him.
Descendants
References
- “dūk, n.”, in MED Online, Ann Arbor, Mich.: University of Michigan, 2007, retrieved 2018-04-02.
Norwegian Bokmål
Etymology
From Old Norse dúkr and Middle Low German duk.
Noun
duk m (definite singular duken, indefinite plural duker, definite plural dukene)
- a cloth, tablecloth, altar cloth, dropcloth etc.
- canvas, tarpaulin
- bandana, handkerchief
- metal sieve
Derived terms
References
- “duk” in The Bokmål Dictionary.
Norwegian Nynorsk
Etymology
From Old Norse dúkr and Middle Low German duk.
Derived terms
References
- “duk” in The Nynorsk Dictionary.
Old Javanese
Etymology
Inherited from Proto-Austronesian *-Cuk.
Pronunciation
- IPA(key): /dʊk/
- Rhymes: -dʊk
- Hyphenation: duk
Further reading
- "duk" in P.J. Zoetmulder with the collaboration of S.O. Robson, Old Javanese-English Dictionary. 's-Gravenhage: M. Nijhoff, 1982.
Pangutaran Sama
Swedish
Etymology
From Old Norse dúkr, from Proto-Germanic *dōkaz, from Proto-Indo-European *dwōg-, *dwōk-.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdʉːk/
audio (file) - Rhymes: -ʉːk
Declension
Declension of duk | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | duk | duken | dukar | dukarna |
Genitive | duks | dukens | dukars | dukarnas |
Further reading
- duk in Svensk ordbok.
- duk in Reverso Context (Swedish-English)
Uzbek
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.