dokuczliwy

Polish

Etymology

From dokuczyć +‎ -liwy.

Pronunciation

IPA^(key): /dɔ.kut͡ʂˈli.vɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ivɨ
Syllabification: do‧kucz‧li‧wy

Adjective

dokuczliwy (comparative dokuczliwszy, superlative najdokuczliwszy, derived adverb dokuczliwie)

annoying, bothersome, troublesome

Declension

Declension of dokuczliwy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dokuczliwy		dokuczliwa	dokuczliwe	dokuczliwi	dokuczliwe
genitive	dokuczliwego		dokuczliwej	dokuczliwego	dokuczliwych
dative	dokuczliwemu		dokuczliwej	dokuczliwemu	dokuczliwym
accusative	dokuczliwego	dokuczliwy	dokuczliwą	dokuczliwe	dokuczliwych	dokuczliwe
instrumental	dokuczliwym		dokuczliwą	dokuczliwym	dokuczliwymi
locative	dokuczliwym		dokuczliwej	dokuczliwym	dokuczliwych

Derived terms

noun

dokuczliwość

Related terms

verbs

dokuczać impf
dokuczyć pf

Further reading

dokuczliwy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
dokuczliwy in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.