dobywać
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish dobywać, from Proto-Slavic *dobyvati.[1] By surface analysis, dobyć + -ywać.
Pronunciation
- IPA(key): /dɔˈbɨ.vat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨvat͡ɕ
- Syllabification: do‧by‧wać
Verb
dobywać impf (perfective dobyć)
Conjugation
Conjugation of dobywać impf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | dobywać | ||||||||||||||||||
present tense | 1st | dobywam | dobywamy | ||||||||||||||||
2nd | dobywasz | dobywacie | |||||||||||||||||
3rd | dobywa | dobywają | |||||||||||||||||
impersonal | dobywa się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | dobywałem, -(e)m dobywał |
dobywałam, -(e)m dobywała |
dobywałom, -(e)m dobywało |
dobywaliśmy, -(e)śmy dobywali |
dobywałyśmy, -(e)śmy dobywały | |||||||||||||
2nd | dobywałeś, -(e)ś dobywał |
dobywałaś, -(e)ś dobywała |
dobywałoś, -(e)ś dobywało |
dobywaliście, -(e)ście dobywali |
dobywałyście, -(e)ście dobywały | ||||||||||||||
3rd | dobywał | dobywała | dobywało | dobywali | dobywały | ||||||||||||||
impersonal | dobywano | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | będę dobywał, będę dobywać |
będę dobywała, będę dobywać |
będę dobywało, będę dobywać |
będziemy dobywali, będziemy dobywać |
będziemy dobywały, będziemy dobywać | |||||||||||||
2nd | będziesz dobywał, będziesz dobywać |
będziesz dobywała, będziesz dobywać |
będziesz dobywało, będziesz dobywać |
będziecie dobywali, będziecie dobywać |
będziecie dobywały, będziecie dobywać | ||||||||||||||
3rd | będzie dobywał, będzie dobywać |
będzie dobywała, będzie dobywać |
będzie dobywało, będzie dobywać |
będą dobywali, będą dobywać |
będą dobywały, będą dobywać | ||||||||||||||
impersonal | będzie dobywać się | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | dobywałbym, bym dobywał |
dobywałabym, bym dobywała |
dobywałobym, bym dobywało |
dobywalibyśmy, byśmy dobywali |
dobywałybyśmy, byśmy dobywały | |||||||||||||
2nd | dobywałbyś, byś dobywał |
dobywałabyś, byś dobywała |
dobywałobyś, byś dobywało |
dobywalibyście, byście dobywali |
dobywałybyście, byście dobywały | ||||||||||||||
3rd | dobywałby, by dobywał |
dobywałaby, by dobywała |
dobywałoby, by dobywało |
dobywaliby, by dobywali |
dobywałyby, by dobywały | ||||||||||||||
impersonal | dobywano by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech dobywam | dobywajmy | ||||||||||||||||
2nd | dobywaj | dobywajcie | |||||||||||||||||
3rd | niech dobywa | niech dobywają | |||||||||||||||||
active adjectival participle | dobywający | dobywająca | dobywające | dobywający | dobywające | ||||||||||||||
passive adjectival participle | dobywany | dobywana | dobywane | dobywani | dobywane | ||||||||||||||
contemporary adverbial participle | dobywając | ||||||||||||||||||
verbal noun | dobywanie |
References
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “dobywać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.