diribeo

Latin

Etymology

Rhotacised form of *dishibeō, from dis- +‎ habeō (“have”).

Pronunciation

Verb

diribeō (present infinitive diribēre, perfect active diribuī, supine diribitum); second conjugation

  1. to lay apart, separate, divide
  2. (by extension) to sort; distribute

Conjugation
   Conjugation of diribeō (second conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present diribeō diribēs diribet diribēmus diribētis diribent
imperfect diribēbam diribēbās diribēbat diribēbāmus diribēbātis diribēbant
future diribēbō diribēbis diribēbit diribēbimus diribēbitis diribēbunt
perfect diribuī diribuistī diribuit diribuimus diribuistis diribuērunt,
diribuēre
pluperfect diribueram diribuerās diribuerat diribuerāmus diribuerātis diribuerant
future perfect diribuerō diribueris diribuerit diribuerimus diribueritis diribuerint
passive present diribeor diribēris,
diribēre		 diribētur diribēmur diribēminī diribentur
imperfect diribēbar diribēbāris,
diribēbāre		 diribēbātur diribēbāmur diribēbāminī diribēbantur
future diribēbor diribēberis,
diribēbere		 diribēbitur diribēbimur diribēbiminī diribēbuntur
perfect diribitus + present active indicative of sum
pluperfect diribitus + imperfect active indicative of sum
future perfect diribitus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present diribeam diribeās diribeat diribeāmus diribeātis diribeant
imperfect diribērem diribērēs diribēret diribērēmus diribērētis diribērent
perfect diribuerim diribuerīs diribuerit diribuerīmus diribuerītis diribuerint
pluperfect diribuissem diribuissēs diribuisset diribuissēmus diribuissētis diribuissent
passive present diribear diribeāris,
diribeāre		 diribeātur diribeāmur diribeāminī diribeantur
imperfect diribērer diribērēris,
diribērēre		 diribērētur diribērēmur diribērēminī diribērentur
perfect diribitus + present active subjunctive of sum
pluperfect diribitus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present — diribē — — diribēte —
future — diribētō diribētō — diribētōte diribentō
passive present — diribēre — — diribēminī —
future — diribētor diribētor — — diribentor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives diribēre diribuisse diribitūrum esse diribērī diribitum esse diribitum īrī
participles diribēns — diribitūrus — diribitus diribendus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
diribendī diribendō diribendum diribendō diribitum diribitū

Derived terms
Related terms

References
  • “diribeo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • “diribeo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • diribeo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.