czytelnik

Polish

Etymology

From czytać +‎ -nik.

Pronunciation
  • IPA(key): /t͡ʂɨˈtɛl.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛlɲik
  • Syllabification: czy‧tel‧nik

Noun

czytelnik m pers (female equivalent czytelniczka)

  1. reader (person who reads a publication)

Declension
Declension of czytelnik
singular plural
nominative czytelnik czytelnicy/czytelniki (deprecative)
genitive czytelnika czytelników
dative czytelnikowi czytelnikom
accusative czytelnika czytelników
instrumental czytelnikiem czytelnikami
locative czytelniku czytelnikach
vocative czytelniku czytelnicy

Derived terms
noun
  • czytelnictwo

Further reading
  • czytelnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • czytelnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.