condenar
Asturian
Etymology
Borrowed from Latin condemnō, condemnāre.
Conjugation
Conjugation of condenar
Galician
Etymology
Learned borrowing from Latin condemnō, condemnāre.
Pronunciation
- IPA(key): [kondeˈnaɾ]
Verb
condenar (first-person singular present condeno, first-person singular preterite condenei, past participle condenado)
- to condemn
Conjugation
1Less recommended.
References
- “condenar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “conden” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “condenar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “condenar”, in Dicionario da Real Academia Galega (in Galician), A Coruña: Royal Galician Academy, since 2012
- “condenar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “condenar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
- “condenar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Portuguese
Etymology
Borrowed from Latin condemnāre.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /kõ.deˈna(ʁ)/ [kõ.deˈna(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /kõ.deˈna(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /kõ.deˈna(ʁ)/ [kõ.deˈna(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /kõ.deˈna(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /kõ.dɨˈnaɾ/
- (Southern Portugal) IPA(key): /kõ.dɨˈna.ɾi/
- Hyphenation: con‧de‧nar
Verb
condenar (first-person singular present condeno, first-person singular preterite condenei, past participle condenado)
Conjugation
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Related terms
Spanish
Etymology
Borrowed from Latin condemnāre.
Pronunciation
- IPA(key): /kondeˈnaɾ/ [kõn̪.d̪eˈnaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: con‧de‧nar
Verb
condenar (first-person singular present condeno, first-person singular preterite condené, past participle condenado)
Conjugation
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive condenar | |||||||
dative | condenarme | condenarte | condenarle, condenarse | condenarnos | condenaros | condenarles, condenarse | |
accusative | condenarme | condenarte | condenarlo, condenarla, condenarse | condenarnos | condenaros | condenarlos, condenarlas, condenarse | |
with gerund condenando | |||||||
dative | condenándome | condenándote | condenándole, condenándose | condenándonos | condenándoos | condenándoles, condenándose | |
accusative | condenándome | condenándote | condenándolo, condenándola, condenándose | condenándonos | condenándoos | condenándolos, condenándolas, condenándose | |
with informal second-person singular tú imperative condena | |||||||
dative | condéname | condénate | condénale | condénanos | not used | condénales | |
accusative | condéname | condénate | condénalo, condénala | condénanos | not used | condénalos, condénalas | |
with informal second-person singular vos imperative condená | |||||||
dative | condename | condenate | condenale | condenanos | not used | condenales | |
accusative | condename | condenate | condenalo, condenala | condenanos | not used | condenalos, condenalas | |
with formal second-person singular imperative condene | |||||||
dative | condéneme | not used | condénele, condénese | condénenos | not used | condéneles | |
accusative | condéneme | not used | condénelo, condénela, condénese | condénenos | not used | condénelos, condénelas | |
with first-person plural imperative condenemos | |||||||
dative | not used | condenémoste | condenémosle | condenémonos | condenémoos | condenémosles | |
accusative | not used | condenémoste | condenémoslo, condenémosla | condenémonos | condenémoos | condenémoslos, condenémoslas | |
with informal second-person plural imperative condenad | |||||||
dative | condenadme | not used | condenadle | condenadnos | condenaos | condenadles | |
accusative | condenadme | not used | condenadlo, condenadla | condenadnos | condenaos | condenadlos, condenadlas | |
with formal second-person plural imperative condenen | |||||||
dative | condénenme | not used | condénenle | condénennos | not used | condénenles, condénense | |
accusative | condénenme | not used | condénenlo, condénenla | condénennos | not used | condénenlos, condénenlas, condénense |
Derived terms
- condena
- condena perpetua
- condenable
- condenadamente
- condenado
- condenatorio
Related terms
Descendants
- → Tagalog: kondena
References
- Joan Coromines, José A. Pascual (1984) “daño”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), volumes II (Ce–F), Madrid: Gredos, →ISBN, page 425
Further reading
- “condenar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.