bogacieć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *bogatěti. By surface analysis, bogaty +‎ -eć. First attested in 1564.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /bɔˈɡa.t͡ɕɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -at͡ɕɛt͡ɕ
  • Syllabification: bo‧ga‧cieć

Verb

bogacieć impf (perfective pobogacieć)

  1. (intransitive, rare) to grow rich
    Synonym: bogacić się
    Antonyms: biednieć, ubożeć

Conjugation
Conjugation of bogacieć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bogacieć
present tense 1st bogacieję bogaciejemy
2nd bogaciejesz bogaciejecie
3rd bogacieje bogacieją
impersonal bogacieje się
past tense 1st bogaciałem,
-(e)m bogaciał		 bogaciałam,
-(e)m bogaciała		 bogaciałom,
-(e)m bogaciało		 bogacieliśmy,
-(e)śmy bogacieli		 bogaciałyśmy,
-(e)śmy bogaciały
2nd bogaciałeś,
-(e)ś bogaciał		 bogaciałaś,
-(e)ś bogaciała		 bogaciałoś,
-(e)ś bogaciało		 bogacieliście,
-(e)ście bogacieli		 bogaciałyście,
-(e)ście bogaciały
3rd bogaciał bogaciała bogaciało bogacieli bogaciały
impersonal bogaciano
future tense 1st będę bogaciał,
będę bogacieć		 będę bogaciała,
będę bogacieć		 będę bogaciało,
będę bogacieć		 będziemy bogacieli,
będziemy bogacieć		 będziemy bogaciały,
będziemy bogacieć
2nd będziesz bogaciał,
będziesz bogacieć		 będziesz bogaciała,
będziesz bogacieć		 będziesz bogaciało,
będziesz bogacieć		 będziecie bogacieli,
będziecie bogacieć		 będziecie bogaciały,
będziecie bogacieć
3rd będzie bogaciał,
będzie bogacieć		 będzie bogaciała,
będzie bogacieć		 będzie bogaciało,
będzie bogacieć		 będą bogacieli,
będą bogacieć		 będą bogaciały,
będą bogacieć
impersonal będzie bogacieć się
conditional 1st bogaciałbym,
bym bogaciał		 bogaciałabym,
bym bogaciała		 bogaciałobym,
bym bogaciało		 bogacielibyśmy,
byśmy bogacieli		 bogaciałybyśmy,
byśmy bogaciały
2nd bogaciałbyś,
byś bogaciał		 bogaciałabyś,
byś bogaciała		 bogaciałobyś,
byś bogaciało		 bogacielibyście,
byście bogacieli		 bogaciałybyście,
byście bogaciały
3rd bogaciałby,
by bogaciał		 bogaciałaby,
by bogaciała		 bogaciałoby,
by bogaciało		 bogacieliby,
by bogacieli		 bogaciałyby,
by bogaciały
impersonal bogaciano by
imperative 1st niech bogacieję bogaciejmy
2nd bogaciej bogaciejcie
3rd niech bogacieje niech bogacieją
active adjectival participle bogaciejący bogaciejąca bogaciejące bogaciejący bogaciejące
contemporary adverbial participle bogaciejąc
verbal noun bogacenie
adjectives
adverb
nouns
verb

References
  1. Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “bogacieć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  2. bogacieć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.