bindować

Polish

Etymology

Borrowed from English bind + -ować.[1] By surface analysis, binda +‎ -ować.[2] First attested in 1900.[3][4]

Pronunciation
  • IPA(key): /binˈdɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: bin‧do‧wać

Verb

bindować impf (perfective zbindować)

  1. (transitive) to comb bind
    bindować dokumenty ― to comb bind documents
    bindować książki ― to comb bind books

Conjugation
Conjugation of bindować impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bindować
present tense 1st binduję bindujemy
2nd bindujesz bindujecie
3rd binduje bindują
impersonal binduje się
past tense 1st bindowałem,
-(e)m bindował		 bindowałam,
-(e)m bindowała		 bindowałom,
-(e)m bindowało		 bindowaliśmy,
-(e)śmy bindowali		 bindowałyśmy,
-(e)śmy bindowały
2nd bindowałeś,
-(e)ś bindował		 bindowałaś,
-(e)ś bindowała		 bindowałoś,
-(e)ś bindowało		 bindowaliście,
-(e)ście bindowali		 bindowałyście,
-(e)ście bindowały
3rd bindował bindowała bindowało bindowali bindowały
impersonal bindowano
future tense 1st będę bindował,
będę bindować		 będę bindowała,
będę bindować		 będę bindowało,
będę bindować		 będziemy bindowali,
będziemy bindować		 będziemy bindowały,
będziemy bindować
2nd będziesz bindował,
będziesz bindować		 będziesz bindowała,
będziesz bindować		 będziesz bindowało,
będziesz bindować		 będziecie bindowali,
będziecie bindować		 będziecie bindowały,
będziecie bindować
3rd będzie bindował,
będzie bindować		 będzie bindowała,
będzie bindować		 będzie bindowało,
będzie bindować		 będą bindowali,
będą bindować		 będą bindowały,
będą bindować
impersonal będzie bindować się
conditional 1st bindowałbym,
bym bindował		 bindowałabym,
bym bindowała		 bindowałobym,
bym bindowało		 bindowalibyśmy,
byśmy bindowali		 bindowałybyśmy,
byśmy bindowały
2nd bindowałbyś,
byś bindował		 bindowałabyś,
byś bindowała		 bindowałobyś,
byś bindowało		 bindowalibyście,
byście bindowali		 bindowałybyście,
byście bindowały
3rd bindowałby,
by bindował		 bindowałaby,
by bindowała		 bindowałoby,
by bindowało		 bindowaliby,
by bindowali		 bindowałyby,
by bindowały
impersonal bindowano by
imperative 1st niech binduję bindujmy
2nd binduj bindujcie
3rd niech binduje niech bindują
active adjectival participle bindujący bindująca bindujące bindujący bindujące
passive adjectival participle bindowany bindowana bindowane bindowani bindowane
contemporary adverbial participle bindując
verbal noun bindowanie
nouns

References
  1. bindować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  2. Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “bindować”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  3. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900–1927), “bindować”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warsaw
  4. bindować in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • bindować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bindować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.