areszt

Polish

Etymology

Borrowed from Italian arresto or arrestare ('to arrest'), from French arrêt, from Latin restare ('to leave').[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈa.rɛʂt/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -arɛʂt
  • Syllabification: a‧reszt

Noun

areszt m inan

  1. (law) arrest (an act or instance of an arrest)
  2. (law) sequestration (an act or instance of an arrest)
    Synonyms: sekwestr, sekwestracja
  3. holding cell (place where the arrest is carried out)

Declension
Declension of areszt
singular plural
nominative areszt areszty
genitive aresztu aresztów
dative aresztowi aresztom
accusative areszt areszty
instrumental aresztem aresztami
locative areszcie aresztach
vocative areszcie areszty

Derived terms
adjective
nouns
verbs

Descendants
  • → Belarusian: арышт (aryšt)
  • → Ukrainian: арешт (arešt)

References
  1. Brückner, Aleksander (1927) “areszt”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish): “włos. 'arresto', 'arrestare' ‘zatrzymywać, więzić (za wyrokiem)’, franc. 'arrêt', ostatecznie od łac. 'restare', ‘pozostawać’”

Further reading
  • areszt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • areszt in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.