< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/skaldaną
Proto-Germanic
Etymology
Unclear, Seebold suggests it's possibly from Proto-Indo-European *kel- (“to drive”) with a s-mobile attached to the root.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈskɑl.dɑ.nɑ̃/
Inflection
Conjugation of *skaldaną (strong class 7c)
active voice | passive voice | ||||
---|---|---|---|---|---|
present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
1st singular | *skaldō | *skaldaų | — | *skaldai | ? |
2nd singular | *skaldizi | *skaldaiz | *skald | *skaldazai | *skaldaizau |
3rd singular | *skaldidi | *skaldai | *skaldadau | *skaldadai | *skaldaidau |
1st dual | *skaldōz | *skaldaiw | — | — | — |
2nd dual | *skaldadiz | *skaldaidiz | *skaldadiz | — | — |
1st plural | *skaldamaz | *skaldaim | — | *skaldandai | *skaldaindau |
2nd plural | *skaldid | *skaldaid | *skaldid | *skaldandai | *skaldaindau |
3rd plural | *skaldandi | *skaldain | *skaldandau | *skaldandai | *skaldaindau |
past tense | indicative | subjunctive | |||
1st singular | *skeskald | *skeskaldį̄ | |||
2nd singular | *skeskalst | *skeskaldīz | |||
3rd singular | *skeskald | *skeskaldī | |||
1st dual | *skeskaldū | *skeskaldīw | |||
2nd dual | *skeskaldudiz | *skeskaldīdiz | |||
1st plural | *skeskaldum | *skeskaldīm | |||
2nd plural | *skeskaldud | *skeskaldīd | |||
3rd plural | *skeskaldun | *skeskaldīn | |||
present | past | ||||
participles | *skaldandz | *skaldanaz |
Descendants
References
- Seebold, Elmar (1970) “SKALD-A-”, in Vergleichendes und etymologisches Wörterbuch der germanischen starken Verben (Janua Linguarum. Series practica; 85) (in German), Paris, Den Haag: Mouton, →ISBN, page 406
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.