Keşan
See also: kesan
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish كشان (keşan), itself from Greek Κεσσάνη (Kessáni).
Pronunciation
- IPA(key): /ce.ʃan/
Declension
declension of Keşan
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Keşan | Keşanlar / Keşan'lar |
accusative | Keşan'ı | Keşanları / Keşan'ları |
dative | Keşan'a | Keşanlara / Keşan'lara |
locative | Keşan'da | Keşanlarda / Keşan'larda |
ablative | Keşan'dan | Keşanlardan / Keşan'lardan |
genitive | Keşan'ın | Keşanların / Keşan'ların |
possessive of Keşan
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Keşan'ım | Keşanlarım / Keşan'larım |
senin (your) | Keşan'ın | Keşanların / Keşan'ların |
onun (his/her/its) | Keşan'ı | Keşanları / Keşan'ları |
bizim (our) | Keşan'ımız | Keşanlarımız / Keşan'larımız |
sizin (your) | Keşan'ınız | Keşanlarınız / Keşan'larınız |
onların (their) | Keşan'ı / Keşanları / Keşan'ları | Keşanları / Keşan'ları |
Derived terms
- Keşanlı
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.