Ermeni

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish ارمنی‎ (Ermeni), from Persian ارمنی‎ (armani).

Proper noun

Ermeni

  1. Armenian (person)

Usage notes

Sometimes used as a slur.

Declension
    Declension of Ermeni
singular plural
nominative Ermeni Ermeniler / Ermeni'ler
accusative Ermeni'yi Ermenileri / Ermeni'leri
dative Ermeni'ye Ermenilere / Ermeni'lere
locative Ermeni'de Ermenilerde / Ermeni'lerde
ablative Ermeni'den Ermenilerden / Ermeni'lerden
genitive Ermeni'nin Ermenilerin / Ermeni'lerin
    Possession of Ermeni
singular plural
benim (my) Ermeni'm Ermenilerim / Ermeni'lerim
senin (your) Ermeni'n Ermenilerin / Ermeni'lerin
onun (his/her/its) Ermeni'si Ermenileri / Ermeni'leri
bizim (our) Ermeni'miz Ermenilerimiz / Ermeni'lerimiz
sizin (your) Ermeni'niz Ermenileriniz / Ermeni'leriniz
onların (their) Ermeni'si / Ermenileri / Ermeni'leri Ermenileri / Ermeni'leri

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.