Duygu
See also: duygu
Turkish
Pronunciation
- IPA(key): /duj.ɡu/
Declension
declension of Duygu
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Duygu | Duygular / Duygu'lar |
| accusative | Duygu'yu | Duyguları / Duygu'ları |
| dative | Duygu'ya | Duygulara / Duygu'lara |
| locative | Duygu'da | Duygularda / Duygu'larda |
| ablative | Duygu'dan | Duygulardan / Duygu'lardan |
| genitive | Duygu'nun | Duyguların / Duygu'ların |
possessive of Duygu
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Duygu'm | Duygularım / Duygu'larım |
| senin (your) | Duygu'n | Duyguların / Duygu'ların |
| onun (his/her/its) | Duygu'su | Duyguları / Duygu'ları |
| bizim (our) | Duygu'muz | Duygularımız / Duygu'larımız |
| sizin (your) | Duygu'nuz | Duygularınız / Duygu'larınız |
| onların (their) | Duygu'su / Duyguları / Duygu'ları | Duyguları / Duygu'ları |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.