ἐμετικός

See also: εμετικός

Ancient Greek

Etymology

From ἔμετος (émetos, “vomiting”) +‎ -ῐκός (-ikós, “-ic”, adjectival suffix).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.me.ti.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.me.tiˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /e.me.tiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.me.tiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.me.tiˈkos/

Adjective

ἐμετῐκός • (emetikós) m (feminine ἐμετῐκή, neuter ἐμετῐκόν); first/second declension

provoking sickness
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Problems 873b.36:
  ᾰ̓ηδὴς δὲ ὢν ὁ ῠ̔δᾰρὴς οἶνος ἐπῐπολᾰστῐκός ἐστῐ· τὸ δὲ τοιοῦτον ἐμετῐκόν ἐστῐν.
  aēdḕs dè ṑn ho hudarḕs oînos epipolastikós esti; tò dè toioûton emetikón estin.
inclined to vomit
- 460 BCE – 370 BCE, Hippocrates, On Regimen in Acute Diseases 67:
  Ἥκῐστᾰ δὲ λούειν […], οὐδὲ τοὺς ᾰ̓σώδεᾰς ἢ ἐμετῐκοὺς
  Hḗkista dè loúein […], oudè toùs asṓdeas ḕ emetikoùs
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, History of Animals 632b.11:
  Ἔστῐ δὲ τᾰ̀ μὲν μᾰκροσκελῆ τῶν ζῴων ῠ̔γροκοίλῐᾰ, τᾰ̀ δ̓ εὐρῠστήθη ἐμετῐκᾰ̀ μᾶλλον
  Ésti dè tà mèn makroskelê tôn zṓiōn hugrokoília, tà d eurustḗthē emetikà mâllon

Inflection

First and second declension of ἐμετῐκός; ἐμετῐκή; ἐμετῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἐμετῐκός emetikós	ἐμετῐκή emetikḗ	ἐμετῐκόν emetikón	ἐμετῐκώ emetikṓ	ἐμετῐκᾱ́ emetikā́	ἐμετῐκώ emetikṓ	ἐμετῐκοί emetikoí	ἐμετῐκαί emetikaí	ἐμετῐκᾰ́ emetiká
Genitive	ἐμετῐκοῦ emetikoû	ἐμετῐκῆς emetikês	ἐμετῐκοῦ emetikoû	ἐμετῐκοῖν emetikoîn	ἐμετῐκαῖν emetikaîn	ἐμετῐκοῖν emetikoîn	ἐμετῐκῶν emetikôn	ἐμετῐκῶν emetikôn	ἐμετῐκῶν emetikôn
Dative	ἐμετῐκῷ emetikôi	ἐμετῐκῇ emetikêi	ἐμετῐκῷ emetikôi	ἐμετῐκοῖν emetikoîn	ἐμετῐκαῖν emetikaîn	ἐμετῐκοῖν emetikoîn	ἐμετῐκοῖς emetikoîs	ἐμετῐκαῖς emetikaîs	ἐμετῐκοῖς emetikoîs
Accusative	ἐμετῐκόν emetikón	ἐμετῐκήν emetikḗn	ἐμετῐκόν emetikón	ἐμετῐκώ emetikṓ	ἐμετῐκᾱ́ emetikā́	ἐμετῐκώ emetikṓ	ἐμετῐκούς emetikoús	ἐμετῐκᾱ́ς emetikā́s	ἐμετῐκᾰ́ emetiká
Vocative	ἐμετῐκέ emetiké	ἐμετῐκή emetikḗ	ἐμετῐκόν emetikón	ἐμετῐκώ emetikṓ	ἐμετῐκᾱ́ emetikā́	ἐμετῐκώ emetikṓ	ἐμετῐκοί emetikoí	ἐμετῐκαί emetikaí	ἐμετῐκᾰ́ emetiká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἐμετῐκῶς emetikôs			ἐμετῐκώτερος emetikṓteros			ἐμετῐκώτᾰτος emetikṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

ἐμετῐκή (emetikḗ, substantive)

Related terms

ἐμετός (emetós)
ἐμετώδης (emetṓdēs)
ἐμετῐᾰ́ω (emetiáō)
ἐμέω (eméō)

Descendants

Greek: εμετικός (emetikós)
→ Latin: emeticus
- → English: emetic

References

“ἐμετικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.