ἁρπάζω

See also: αρπάζω

Ancient Greek

Etymology

Disputed. Suggested Proto-Indo-European roots include *h₁rep- (“to snatch”) (compare ἐρέπτομαι (eréptomai) and Latin rapiō (“to snatch, steal, rape”)[1]) and *serp-[2] (compare ἅρπη (hárpē, “bird of prey”), Latin sarpō, Hittite 𒊬𒉺 (šarpa-, “farming tool”)). But, as Beekes notes, neither of these would be expected to yield the form ἁρπ-. Alternatively, Pre-Greek; the underlying -αγ- suffix (see Related terms below) further complicates a Proto-Indo-European origin.[2]

Pronunciation
 

Verb

ἁρπάζω • (harpázō)

  1. to snatch away, carry off
  2. to seize hastily, snatch up
  3. to seize, overpower
  4. to plunder

Inflection
   Present: ἁρπᾰ́ζω, ἁρπᾰ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἁρπᾰ́ζω ἁρπᾰ́ζεις ἁρπᾰ́ζει ἁρπᾰ́ζετον ἁρπᾰ́ζετον ἁρπᾰ́ζομεν ἁρπᾰ́ζετε ἁρπᾰ́ζουσῐ(ν)
subjunctive ἁρπᾰ́ζω ἁρπᾰ́ζῃς ἁρπᾰ́ζῃ ἁρπᾰ́ζητον ἁρπᾰ́ζητον ἁρπᾰ́ζωμεν ἁρπᾰ́ζητε ἁρπᾰ́ζωσῐ(ν)
optative ἁρπᾰ́ζοιμῐ ἁρπᾰ́ζοις ἁρπᾰ́ζοι ἁρπᾰ́ζοιτον ἁρπᾰζοίτην ἁρπᾰ́ζοιμεν ἁρπᾰ́ζοιτε ἁρπᾰ́ζοιεν
imperative   ἅρπᾰζε ἁρπᾰζέτω ἁρπᾰ́ζετον ἁρπᾰζέτων   ἁρπᾰ́ζετε ἁρπᾰζόντων
middle/
passive		 indicative ἁρπᾰ́ζομαι ἁρπᾰ́ζῃ,
ἁρπᾰ́ζει		 ἁρπᾰ́ζεται ἁρπᾰ́ζεσθον ἁρπᾰ́ζεσθον ἁρπᾰζόμεθᾰ ἁρπᾰ́ζεσθε ἁρπᾰ́ζονται
subjunctive ἁρπᾰ́ζωμαι ἁρπᾰ́ζῃ ἁρπᾰ́ζηται ἁρπᾰ́ζησθον ἁρπᾰ́ζησθον ἁρπᾰζώμεθᾰ ἁρπᾰ́ζησθε ἁρπᾰ́ζωνται
optative ἁρπᾰζοίμην ἁρπᾰ́ζοιο ἁρπᾰ́ζοιτο ἁρπᾰ́ζοισθον ἁρπᾰζοίσθην ἁρπᾰζοίμεθᾰ ἁρπᾰ́ζοισθε ἁρπᾰ́ζοιντο
imperative   ἁρπᾰ́ζου ἁρπᾰζέσθω ἁρπᾰ́ζεσθον ἁρπᾰζέσθων   ἁρπᾰ́ζεσθε ἁρπᾰζέσθων
active middle/passive
infinitive ἁρπᾰ́ζειν ἁρπᾰ́ζεσθαι
participle m ἁρπᾰ́ζων ἁρπᾰζόμενος
f ἁρπᾰ́ζουσᾰ ἁρπᾰζομένη
n ἁρπᾰ́ζον ἁρπᾰζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἥρπᾰζον, ἡρπᾰζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἥρπᾰζον ἥρπᾰζες ἥρπᾰζε(ν) ἡρπᾰ́ζετον ἡρπᾰζέτην ἡρπᾰ́ζομεν ἡρπᾰ́ζετε ἥρπᾰζον
middle/
passive		 indicative ἡρπᾰζόμην ἡρπᾰ́ζου ἡρπᾰ́ζετο ἡρπᾰ́ζεσθον ἡρπᾰζέσθην ἡρπᾰζόμεθᾰ ἡρπᾰ́ζεσθε ἡρπᾰ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἁρπᾰ́ξω, ἁρπᾰ́ξομαι, ἁρπᾰχθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἁρπᾰ́ξω ἁρπᾰ́ξεις ἁρπᾰ́ξει ἁρπᾰ́ξετον ἁρπᾰ́ξετον ἁρπᾰ́ξομεν ἁρπᾰ́ξετε ἁρπᾰ́ξουσῐ(ν)
optative ἁρπᾰ́ξοιμῐ ἁρπᾰ́ξοις ἁρπᾰ́ξοι ἁρπᾰ́ξοιτον ἁρπᾰξοίτην ἁρπᾰ́ξοιμεν ἁρπᾰ́ξοιτε ἁρπᾰ́ξοιεν
middle indicative ἁρπᾰ́ξομαι ἁρπᾰ́ξῃ,
ἁρπᾰ́ξει		 ἁρπᾰ́ξεται ἁρπᾰ́ξεσθον ἁρπᾰ́ξεσθον ἁρπᾰξόμεθᾰ ἁρπᾰ́ξεσθε ἁρπᾰ́ξονται
optative ἁρπᾰξοίμην ἁρπᾰ́ξοιο ἁρπᾰ́ξοιτο ἁρπᾰ́ξοισθον ἁρπᾰξοίσθην ἁρπᾰξοίμεθᾰ ἁρπᾰ́ξοισθε ἁρπᾰ́ξοιντο
passive indicative ἁρπᾰχθήσομαι ἁρπᾰχθήσῃ ἁρπᾰχθήσεται ἁρπᾰχθήσεσθον ἁρπᾰχθήσεσθον ἁρπᾰχθησόμεθᾰ ἁρπᾰχθήσεσθε ἁρπᾰχθήσονται
optative ἁρπᾰχθησοίμην ἁρπᾰχθήσοιο ἁρπᾰχθήσοιτο ἁρπᾰχθήσοισθον ἁρπᾰχθησοίσθην ἁρπᾰχθησοίμεθᾰ ἁρπᾰχθήσοισθε ἁρπᾰχθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἁρπᾰ́ξειν ἁρπᾰ́ξεσθαι ἁρπᾰχθήσεσθαι
participle m ἁρπᾰ́ξων ἁρπᾰξόμενος ἁρπᾰχθησόμενος
f ἁρπᾰ́ξουσᾰ ἁρπᾰξομένη ἁρπᾰχθησομένη
n ἁρπᾰ́ξον ἁρπᾰξόμενον ἁρπᾰχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἁρπᾰ́σω, ἁρπᾰ́σομαι, ἁρπᾰσθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἁρπᾰ́σω ἁρπᾰ́σεις ἁρπᾰ́σει ἁρπᾰ́σετον ἁρπᾰ́σετον ἁρπᾰ́σομεν ἁρπᾰ́σετε ἁρπᾰ́σουσῐ(ν)
optative ἁρπᾰ́σοιμῐ ἁρπᾰ́σοις ἁρπᾰ́σοι ἁρπᾰ́σοιτον ἁρπᾰσοίτην ἁρπᾰ́σοιμεν ἁρπᾰ́σοιτε ἁρπᾰ́σοιεν
middle indicative ἁρπᾰ́σομαι ἁρπᾰ́σῃ,
ἁρπᾰ́σει		 ἁρπᾰ́σεται ἁρπᾰ́σεσθον ἁρπᾰ́σεσθον ἁρπᾰσόμεθᾰ ἁρπᾰ́σεσθε ἁρπᾰ́σονται
optative ἁρπᾰσοίμην ἁρπᾰ́σοιο ἁρπᾰ́σοιτο ἁρπᾰ́σοισθον ἁρπᾰσοίσθην ἁρπᾰσοίμεθᾰ ἁρπᾰ́σοισθε ἁρπᾰ́σοιντο
passive indicative ἁρπᾰσθήσομαι ἁρπᾰσθήσῃ ἁρπᾰσθήσεται ἁρπᾰσθήσεσθον ἁρπᾰσθήσεσθον ἁρπᾰσθησόμεθᾰ ἁρπᾰσθήσεσθε ἁρπᾰσθήσονται
optative ἁρπᾰσθησοίμην ἁρπᾰσθήσοιο ἁρπᾰσθήσοιτο ἁρπᾰσθήσοισθον ἁρπᾰσθησοίσθην ἁρπᾰσθησοίμεθᾰ ἁρπᾰσθήσοισθε ἁρπᾰσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἁρπᾰ́σειν ἁρπᾰ́σεσθαι ἁρπᾰσθήσεσθαι
participle m ἁρπᾰ́σων ἁρπᾰσόμενος ἁρπᾰσθησόμενος
f ἁρπᾰ́σουσᾰ ἁρπᾰσομένη ἁρπᾰσθησομένη
n ἁρπᾰ́σον ἁρπᾰσόμενον ἁρπᾰσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἁρπᾰγήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἁρπᾰγήσομαι ἁρπᾰγήσῃ ἁρπᾰγήσεται ἁρπᾰγήσεσθον ἁρπᾰγήσεσθον ἁρπᾰγησόμεθᾰ ἁρπᾰγήσεσθε ἁρπᾰγήσονται
optative ἁρπᾰγησοίμην ἁρπᾰγήσοιο ἁρπᾰγήσοιτο ἁρπᾰγήσοισθον ἁρπᾰγησοίσθην ἁρπᾰγησοίμεθᾰ ἁρπᾰγήσοισθε ἁρπᾰγήσοιντο
passive
infinitive ἁρπᾰγήσεσθαι
participle m ἁρπᾰγησόμενος
f ἁρπᾰγησομένη
n ἁρπᾰγησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἥρπᾰξᾰ, ἡρπᾰξᾰ́μην, ἡρπᾰ́χθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἥρπᾰξᾰ ἥρπᾰξᾰς ἥρπᾰξε(ν) ἡρπᾰ́ξᾰτον ἡρπᾰξᾰ́την ἡρπᾰ́ξᾰμεν ἡρπᾰ́ξᾰτε ἥρπᾰξᾰν
subjunctive ἁρπᾰ́ξω ἁρπᾰ́ξῃς ἁρπᾰ́ξῃ ἁρπᾰ́ξητον ἁρπᾰ́ξητον ἁρπᾰ́ξωμεν ἁρπᾰ́ξητε ἁρπᾰ́ξωσῐ(ν)
optative ἁρπᾰ́ξαιμῐ ἁρπᾰ́ξειᾰς,
ἁρπᾰ́ξαις		 ἁρπᾰ́ξειε(ν),
ἁρπᾰ́ξαι		 ἁρπᾰ́ξαιτον ἁρπᾰξαίτην ἁρπᾰ́ξαιμεν ἁρπᾰ́ξαιτε ἁρπᾰ́ξειᾰν,
ἁρπᾰ́ξαιεν
imperative   ἅρπᾰξον ἁρπᾰξᾰ́τω ἁρπᾰ́ξᾰτον ἁρπᾰξᾰ́των   ἁρπᾰ́ξᾰτε ἁρπᾰξᾰ́ντων
middle indicative ἡρπᾰξᾰ́μην ἡρπᾰ́ξω ἡρπᾰ́ξᾰτο ἡρπᾰ́ξᾰσθον ἡρπᾰξᾰ́σθην ἡρπᾰξᾰ́μεθᾰ ἡρπᾰ́ξᾰσθε ἡρπᾰ́ξᾰντο
subjunctive ἁρπᾰ́ξωμαι ἁρπᾰ́ξῃ ἁρπᾰ́ξηται ἁρπᾰ́ξησθον ἁρπᾰ́ξησθον ἁρπᾰξώμεθᾰ ἁρπᾰ́ξησθε ἁρπᾰ́ξωνται
optative ἁρπᾰξαίμην ἁρπᾰ́ξαιο ἁρπᾰ́ξαιτο ἁρπᾰ́ξαισθον ἁρπᾰξαίσθην ἁρπᾰξαίμεθᾰ ἁρπᾰ́ξαισθε ἁρπᾰ́ξαιντο
imperative   ἅρπᾰξαι ἁρπᾰξᾰ́σθω ἁρπᾰ́ξᾰσθον ἁρπᾰξᾰ́σθων   ἁρπᾰ́ξᾰσθε ἁρπᾰξᾰ́σθων
passive indicative ἡρπᾰ́χθην ἡρπᾰ́χθης ἡρπᾰ́χθη ἡρπᾰ́χθητον ἡρπᾰχθήτην ἡρπᾰ́χθημεν ἡρπᾰ́χθητε ἡρπᾰ́χθησᾰν
subjunctive ἁρπᾰχθῶ ἁρπᾰχθῇς ἁρπᾰχθῇ ἁρπᾰχθῆτον ἁρπᾰχθῆτον ἁρπᾰχθῶμεν ἁρπᾰχθῆτε ἁρπᾰχθῶσῐ(ν)
optative ἁρπᾰχθείην ἁρπᾰχθείης ἁρπᾰχθείη ἁρπᾰχθεῖτον,
ἁρπᾰχθείητον		 ἁρπᾰχθείτην,
ἁρπᾰχθειήτην		 ἁρπᾰχθεῖμεν,
ἁρπᾰχθείημεν		 ἁρπᾰχθεῖτε,
ἁρπᾰχθείητε		 ἁρπᾰχθεῖεν,
ἁρπᾰχθείησᾰν
imperative   ἁρπᾰ́χθητῐ ἁρπᾰχθήτω ἁρπᾰ́χθητον ἁρπᾰχθήτων   ἁρπᾰ́χθητε ἁρπᾰχθέντων
active middle passive
infinitive ἁρπᾰ́ξαι ἁρπᾰ́ξᾰσθαι ἁρπᾰχθῆναι
participle m ἁρπᾰ́ξᾱς ἁρπᾰξᾰ́μενος ἁρπᾰχθείς
f ἁρπᾰ́ξᾱσᾰ ἁρπᾰξᾰμένη ἁρπᾰχθεῖσᾰ
n ἁρπᾰ́ξᾰν ἁρπᾰξᾰ́μενον ἁρπᾰχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἥρπᾰσᾰ, ἡρπᾰσᾰ́μην, ἡρπᾰ́σθην (Attic, Tragic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἥρπᾰσᾰ ἥρπᾰσᾰς ἥρπᾰσε(ν) ἡρπᾰ́σᾰτον ἡρπᾰσᾰ́την ἡρπᾰ́σᾰμεν ἡρπᾰ́σᾰτε ἥρπᾰσᾰν
subjunctive ἁρπᾰ́σω ἁρπᾰ́σῃς ἁρπᾰ́σῃ ἁρπᾰ́σητον ἁρπᾰ́σητον ἁρπᾰ́σωμεν ἁρπᾰ́σητε ἁρπᾰ́σωσῐ(ν)
optative ἁρπᾰ́σαιμῐ ἁρπᾰ́σειᾰς,
ἁρπᾰ́σαις		 ἁρπᾰ́σειε(ν),
ἁρπᾰ́σαι		 ἁρπᾰ́σαιτον ἁρπᾰσαίτην ἁρπᾰ́σαιμεν ἁρπᾰ́σαιτε ἁρπᾰ́σειᾰν,
ἁρπᾰ́σαιεν
imperative   ἅρπᾰσον ἁρπᾰσᾰ́τω ἁρπᾰ́σᾰτον ἁρπᾰσᾰ́των   ἁρπᾰ́σᾰτε ἁρπᾰσᾰ́ντων
middle indicative ἡρπᾰσᾰ́μην ἡρπᾰ́σω ἡρπᾰ́σᾰτο ἡρπᾰ́σᾰσθον ἡρπᾰσᾰ́σθην ἡρπᾰσᾰ́μεθᾰ ἡρπᾰ́σᾰσθε ἡρπᾰ́σᾰντο
subjunctive ἁρπᾰ́σωμαι ἁρπᾰ́σῃ ἁρπᾰ́σηται ἁρπᾰ́σησθον ἁρπᾰ́σησθον ἁρπᾰσώμεθᾰ ἁρπᾰ́σησθε ἁρπᾰ́σωνται
optative ἁρπᾰσαίμην ἁρπᾰ́σαιο ἁρπᾰ́σαιτο ἁρπᾰ́σαισθον ἁρπᾰσαίσθην ἁρπᾰσαίμεθᾰ ἁρπᾰ́σαισθε ἁρπᾰ́σαιντο
imperative   ἅρπᾰσαι ἁρπᾰσᾰ́σθω ἁρπᾰ́σᾰσθον ἁρπᾰσᾰ́σθων   ἁρπᾰ́σᾰσθε ἁρπᾰσᾰ́σθων
passive indicative ἡρπᾰ́σθην ἡρπᾰ́σθης ἡρπᾰ́σθη ἡρπᾰ́σθητον ἡρπᾰσθήτην ἡρπᾰ́σθημεν ἡρπᾰ́σθητε ἡρπᾰ́σθησᾰν
subjunctive ἁρπᾰσθῶ ἁρπᾰσθῇς ἁρπᾰσθῇ ἁρπᾰσθῆτον ἁρπᾰσθῆτον ἁρπᾰσθῶμεν ἁρπᾰσθῆτε ἁρπᾰσθῶσῐ(ν)
optative ἁρπᾰσθείην ἁρπᾰσθείης ἁρπᾰσθείη ἁρπᾰσθεῖτον,
ἁρπᾰσθείητον		 ἁρπᾰσθείτην,
ἁρπᾰσθειήτην		 ἁρπᾰσθεῖμεν,
ἁρπᾰσθείημεν		 ἁρπᾰσθεῖτε,
ἁρπᾰσθείητε		 ἁρπᾰσθεῖεν,
ἁρπᾰσθείησᾰν
imperative   ἁρπᾰ́σθητῐ ἁρπᾰσθήτω ἁρπᾰ́σθητον ἁρπᾰσθήτων   ἁρπᾰ́σθητε ἁρπᾰσθέντων
active middle passive
infinitive ἁρπᾰ́σαι ἁρπᾰ́σᾰσθαι ἁρπᾰσθῆναι
participle m ἁρπᾰ́σᾱς ἁρπᾰσᾰ́μενος ἁρπᾰσθείς
f ἁρπᾰ́σᾱσᾰ ἁρπᾰσᾰμένη ἁρπᾰσθεῖσᾰ
n ἁρπᾰ́σᾰν ἁρπᾰσᾰ́μενον ἁρπᾰσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἡρπᾰ́γην
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἡρπᾰ́γην ἡρπᾰ́γης ἡρπᾰ́γη ἡρπᾰ́γητον ἡρπᾰγήτην ἡρπᾰ́γημεν ἡρπᾰ́γητε ἡρπᾰ́γησᾰν
subjunctive ἁρπᾰγῶ ἁρπᾰγῇς ἁρπᾰγῇ ἁρπᾰγῆτον ἁρπᾰγῆτον ἁρπᾰγῶμεν ἁρπᾰγῆτε ἁρπᾰγῶσῐ(ν)
optative ἁρπᾰγείην ἁρπᾰγείης ἁρπᾰγείη ἁρπᾰγεῖτον,
ἁρπᾰγείητον		 ἁρπᾰγείτην,
ἁρπᾰγειήτην		 ἁρπᾰγεῖμεν,
ἁρπᾰγείημεν		 ἁρπᾰγεῖτε,
ἁρπᾰγείητε		 ἁρπᾰγεῖεν,
ἁρπᾰγείησᾰν
imperative   ἁρπᾰ́γηθῐ ἁρπᾰγήτω ἁρπᾰ́γητον ἁρπᾰγήτων   ἁρπᾰ́γητε ἁρπᾰγέντων
passive
infinitive ἁρπᾰγῆναι
participle m ἁρπᾰγείς
f ἁρπᾰγεῖσᾰ
n ἁρπᾰγέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἥρπᾰκᾰ, ἥρπᾰσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἥρπᾰκᾰ ἥρπᾰκᾰς ἥρπᾰκε(ν) ἡρπᾰ́κᾰτον ἡρπᾰ́κᾰτον ἡρπᾰ́κᾰμεν ἡρπᾰ́κᾰτε ἡρπᾰ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive ἡρπᾰ́κω ἡρπᾰ́κῃς ἡρπᾰ́κῃ ἡρπᾰ́κητον ἡρπᾰ́κητον ἡρπᾰ́κωμεν ἡρπᾰ́κητε ἡρπᾰ́κωσῐ(ν)
optative ἡρπᾰ́κοιμῐ,
ἡρπᾰκοίην		 ἡρπᾰ́κοις,
ἡρπᾰκοίης		 ἡρπᾰ́κοι,
ἡρπᾰκοίη		 ἡρπᾰ́κοιτον ἡρπᾰκοίτην ἡρπᾰ́κοιμεν ἡρπᾰ́κοιτε ἡρπᾰ́κοιεν
imperative   ἥρπᾰκε ἡρπᾰκέτω ἡρπᾰ́κετον ἡρπᾰκέτων   ἡρπᾰ́κετε ἡρπᾰκόντων
middle/
passive		 indicative ἥρπᾰσμαι ἥρπᾰσαι ἥρπᾰσται ἥρπᾰσθον ἥρπᾰσθον ἡρπᾰ́σμεθᾰ ἥρπᾰσθε ἡρπᾰ́ζᾰται
subjunctive ἡρπᾰσμένος ὦ ἡρπᾰσμένος ᾖς ἡρπᾰσμένος ᾖ ἡρπᾰσμένω ἦτον ἡρπᾰσμένω ἦτον ἡρπᾰσμένοι ὦμεν ἡρπᾰσμένοι ἦτε ἡρπᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἡρπᾰσμένος εἴην ἡρπᾰσμένος εἴης ἡρπᾰσμένος εἴη ἡρπᾰσμένω εἴητον/εἶτον ἡρπᾰσμένω εἰήτην/εἴτην ἡρπᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν ἡρπᾰσμένοι εἴητε/εἶτε ἡρπᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἥρπᾰσο ἡρπᾰ́σθω ἥρπᾰσθον ἡρπᾰ́σθων   ἥρπᾰσθε ἡρπᾰ́σθων
active middle/passive
infinitive ἡρπᾰκέναι ἡρπᾰ́σθαι
participle m ἡρπᾰκώς ἡρπᾰσμένος
f ἡρπᾰκυῖᾰ ἡρπᾰσμένη
n ἡρπᾰκός ἡρπᾰσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἥρπᾰγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative ἥρπᾰγμαι ἥρπᾰξαι ἥρπᾰκται ἥρπᾰχθον ἥρπᾰχθον ἡρπᾰ́γμεθᾰ ἥρπᾰχθε ἡρπᾰ́γᾰται
subjunctive ἡρπᾰγμένος ὦ ἡρπᾰγμένος ᾖς ἡρπᾰγμένος ᾖ ἡρπᾰγμένω ἦτον ἡρπᾰγμένω ἦτον ἡρπᾰγμένοι ὦμεν ἡρπᾰγμένοι ἦτε ἡρπᾰγμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἡρπᾰγμένος εἴην ἡρπᾰγμένος εἴης ἡρπᾰγμένος εἴη ἡρπᾰγμένω εἴητον/εἶτον ἡρπᾰγμένω εἰήτην/εἴτην ἡρπᾰγμένοι εἴημεν/εἶμεν ἡρπᾰγμένοι εἴητε/εἶτε ἡρπᾰγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἥρπᾰξο ἡρπᾰ́χθω ἥρπᾰχθον ἡρπᾰ́χθων   ἥρπᾰχθε ἡρπᾰ́χθων
middle/passive
infinitive ἡρπᾰ́χθαι
participle m ἡρπᾰγμένος
f ἡρπᾰγμένη
n ἡρπᾰγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἡρπᾰ́σμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative ἡρπᾰ́σμην ἥρπᾰσο ἥρπᾰστο ἥρπᾰσθον ἡρπᾰ́σθην ἡρπᾰ́σμεθᾰ ἥρπᾰσθε ἡρπᾰ́ζᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms
  • ἀναρπάζω (anarpázō)
  • ἀφαρπάζω (apharpázō)
  • διαρπάζω (diarpázō)
  • εἰσαρπάζω (eisarpázō)
  • ἐξαρπάζω (exarpázō)
  • ἐφαρπάζω (epharpázō)
  • καθαρπάζω (katharpázō)
  • παραρπάζω (pararpázō)
  • προαρπάζω (proarpázō)
  • συναρπάζω (sunarpázō)
  • ὑπεραρπάζομαι (huperarpázomai)
  • ὑφαρπάζω (hupharpázō)
  • ἁρπάγδην (harpágdēn)
  • ἁρπαγεύς (harpageús)
  • ἁρπάγη (harpágē)
  • ἁρπαγή (harpagḗ)
  • ἁρπαγιμαῖος (harpagimaîos)
  • ἁρπάγιμος (harpágimos)
  • ἅρπαγμα (hárpagma)
  • ἁρπαγμός (harpagmós)
  • ἁρπακτήρ (harpaktḗr)
  • ἁρπακτήριος (harpaktḗrios)
  • ἁρπακτικός (harpaktikós)
  • ἁρπακτός (harpaktós)
  • ἁρπαλέος (harpaléos)
  • ἅρπαξ (hárpax)
  • ἅρπη (hárpē)
  • Ἅρπυια (Hárpuia)

Descendants
  • Greek: αρπάζω (arpázo, “to catch”)

References
  1. « (rapio) est (de) la même famille de mots qui se retrouve en grec, avec une légère modification, sous la forme ἁρπ dans ἁρπάζω » --sv. « rapio » in Michel Bréal, Anatole Bailly (1885) Dictionnaire Étymologique Latin. Hachette, page 303.
  2. Beekes (2010).

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.