สุรินทร์

Thai

Pronunciation
Orthographicสุรินทร์
s u r i n d r ʻ
Phonemic
สุ-ริน
s u – r i n
RomanizationPaiboonsù-rin
Royal Institutesu-rin
(standard) IPA(key)/su˨˩.rin˧/(R)

Etymology 1

From สุร (“god”, literally “brave; brave man”) +‎ อินทร์ (in, “Indra; chief, lord, master; etc”); literally “brave Indra”, “chief of brave men (gods)”, etc; ultimately from Pali sura + Sanskrit इन्द्र (indra). Compare Pali surinda, from which Thai สุรินท์ is derived, and Sanskrit सुरेन्द्र (surendra), from which Thai สุเรนทร์ is derived.

Alternative forms
  • สุรินทร

Proper noun

สุรินทร์ • (sù-rin)

  1. (Hinduism) an epithet of the god Indra.

Noun

สุรินทร์ • (sù-rin)

  1. (figurative) king; monarch.

Antonyms
  • อสุรินทร์

Etymology 2
the seal of the province depicting the Hindu god Indra

After the noble title of the city ruler, พระยาสุรินทรภักดี (prá-yaa sù-rin pák-dii; literally “phraya of loyalty unto Surin” — see #Etymology 1 also); given to the city in the reign of Rama I (1782–1809); formerly known as คูประทายสมัน (kuu-bprà-taai-sà-mǎn).[1]

Proper noun

สุรินทร์ • (sù-rin)

  1. (เมือง~) Surin (a city in Thailand)
  2. (จังหวัด~) Surin (a province of Thailand)
  3. (อำเภอเมือง~) Mueang Surin (a district of Surin province, Thailand)

References
  1. กรมศิลปากร (n.d.) “ประวัติเมืองสุรินทร์”, in พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ สุรินทร์‎ (in Thai), Bangkok: กรมศิลปากร, archived from the original on 12 December 2019
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.