ล่วงลับ

Thai

Etymology

From ล่วง (lûuang, “to pass”) +‎ ลับ (láp, “to be gone”).

Pronunciation

Orthographic		ล่วงลับ l ˋ w ŋ l ạ ɓ
Phonemic		ล่วง-ลับ l ˋ w ŋ – l ạ ɓ
Romanization	Paiboon	lûuang-láp
	Royal Institute	luang-lap
(standard) IPA^(key)		/lua̯ŋ˥˩.lap̚˦˥/^(R)

Verb

ล่วงลับ • (lûuang-láp) (abstract noun การล่วงลับ or ความล่วงลับ)

(idiomatic, polite, chiefly literary) to die; to be dead.
- 1973, กรมศิลปากร, “คำนำ”, in พระราชพงศาวดารกรุงธนุบรีสังเขป, พระนคร: อมรการพิมพ์, page 4:
  
  อุทิศ กุศล แด่ผู้ล่วงลับ
  ù-tít gù-sǒn dɛ̀ɛ pûu lûuang-láp
  to dedicate the merit to the deceased ones
- 1941, บุญรับ พินิจชนคดี, หม่อมราชวงศ์, “ประวัติผู้วายชนม์”, in ประชุมพงศาวดาร ภาคที่ ๗๐, พระนคร: โรงพิมพ์พระจันทร์, page ฆ:
  
  ยาม ท่านล่วงลับไป แล้ว
  yaam tâan lûuang-láp bpai lɛ́ɛo
  [at the] time she has already passed away

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.