ข้อพิพาท

Thai

Etymology

From ข้อ (kɔ̂ɔ, point) + พิพาท (pí-pâat, to dispute).

Pronunciation

Orthographicข้อพิพาท
ˆɒbibād
Phonemic
ข้อ-พิ-พาด
ˆɒbibāɗ
RomanizationPaiboonkɔ̂ɔ-pí-pâat
Royal Institutekho-phi-phat
(standard) IPA(key)/kʰɔː˥˩.pʰi˦˥.pʰaːt̚˥˩/(R)

Noun

ข้อพิพาท • (kɔ̂ɔ-pí-pâat) (classifier ข้อ or เรื่อง)

  1. (law, formal) dispute.
    ข้อพิพาทแรงงาน
    kɔ̂ɔ-pí-pâat rɛɛng-ngaan
    labour dispute
    การระงับข้อพิพาท
    gaan-rá-ngáp kɔ̂ɔ-pí-pâat
    settlement of dispute
    การไกล่เกลี่ยข้อพิพาท
    gaan-glài-glìia kɔ̂ɔ-pí-pâat
    conciliation of dispute

Usage notes

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.