ചെവി

See also: ചാവി, ചാവ്, and ചുവ

Malayalam

Etymology

Inherited from Proto-Dravidian *kewi. Cognate with Kannada ಕಿವಿ (kivi), Kui (India) କ୍ରିଉ (kriu), Kumarbhag Paharia कॆद़्वु (qethwu), Kurukh ख़ॆब्दा (xebdā), Kuvi କ୍ରିୟୁ (kriyu), Kodava ಕೆಮಿ (kemi), Kolami కెవ్వ్ (kevv), Gondi కెవి (kevi), Tamil செவி (cevi, ear), Tulu ಕೆಬಿ (kebi), Telugu చెవి (cevi) and Brahui خَف (xaf).

Pronunciation

  • IPA(key): /t͡ʃeʋi/
  • (file)

Noun

ചെവി • (cevi)

An ear
  1. (anatomy) ear; the sense organ responsible for hearing
    Synonyms: കാത് (kātŭ), കർണ്ണം (kaṟṇṇaṁ), ശ്രവണേന്ദ്രിയം (śravaṇēndriyaṁ), ശ്രോത്രം (śrōtraṁ)

Declension

Declension of ചെവി
Singular Plural
Nominative ചെവി (cevi) ചെവികൾ (cevikaḷ)
Vocative ചെവീ (cevī) ചെവികളേ (cevikaḷē)
Accusative ചെവിയെ (ceviye) ചെവികളെ (cevikaḷe)
Dative ചെവിയ്ക്ക് (ceviykkŭ) ചെവികൾക്ക് (cevikaḷkkŭ)
Genitive ചെവിയുടെ (ceviyuṭe) ചെവികളുടെ (cevikaḷuṭe)
Locative ചെവിയിൽ (ceviyil) ചെവികളിൽ (cevikaḷil)
Sociative ചെവിയോട് (ceviyōṭŭ) ചെവികളോട് (cevikaḷōṭŭ)
Instrumental ചെവിയാൽ (ceviyāl) ചെവികളാൽ (cevikaḷāl)

Derived terms

  • ചെവികൂർപ്പിക്കുക (cevikūṟppikkuka)
  • ചെവിക്കട (cevikkaṭa)
  • ചെവിക്കല്ല് (cevikkallŭ)
  • ചെവിക്കായം (cevikkāyaṁ)
  • ചെവിക്കൊള്ളുക (cevikkoḷḷuka)
  • ചെവിചൊറിച്ചിൽ (cevicoṟiccil)
  • ചെവിതിന്നുക (cevitinnuka)
  • ചെവിത്തോണ്ടി (cevittōṇṭi)
  • ചെവിപ്പൂവ് (cevippūvŭ)
  • ചെവിമടക്ക് (cevimaṭakkŭ)
  • ചെവിയിലോത്ത് (ceviyilōttŭ)
  • ചെവിവട്ടംപിടിക്കുക (cevivaṭṭampiṭikkuka)
  • ചേവികൊടുക്കുക (cēvikoṭukkuka)
  • ചേവിയോർക്കുക (cēviyōṟkkuka)
  • മുയൽച്ചെവിയൻ (muyalcceviyaṉ)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.