புணர்

Tamil

Pronunciation
  • IPA(key): /pʊɳɐɾ/

Etymology 1

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.). Cognate to Kannada ಪೊಣರ್ (poṇar).

Verb

புணர் • (puṇar)

  1. (transitive) to join, unite
    Synonym: பொருந்து (poruntu)
  2. (transitive) to cohabit, copulate
  3. (transitive) to associate with, keep company with
    Synonym: அளவளாவு (aḷavaḷāvu)
  4. (transitive) to undertake
  5. (intransitive) to suit, fit
  6. (Jaffna, intransitive) to appeal to the mind; be understood
  7. (grammar, intransitive) to combine, coalesce (as letters or words in canti)
  8. (intransitive) to touch
  9. (intransitive) to be possible
Conjugation
Conjugation of புணர் (puṇar)
Derived terms
  • புணரியல் (puṇariyal)
  • புணர்குறி (puṇarkuṟi)
  • புணர்ச்சி (puṇarcci)
  • புணர்த்து (puṇarttu)
  • புணர்நிலையணி (puṇarnilaiyaṇi)
  • புணர்மீன் (puṇarmīṉ)

Noun

புணர் • (puṇar)

  1. mating, uniting
    Synonym: சேர்க்கை (cērkkai)
  2. newness, novelty
    Synonym: புதுமை (putumai)
Declension
Declension of புணர் (puṇar)
Singular Plural
Nominative புணர்
puṇar		 புணர்கள்
puṇarkaḷ
Vocative புணரே
puṇarē		 புணர்களே
puṇarkaḷē
Accusative புணரை
puṇarai		 புணர்களை
puṇarkaḷai
Dative புணருக்கு
puṇarukku		 புணர்களுக்கு
puṇarkaḷukku
Genitive புணருடைய
puṇaruṭaiya		 புணர்களுடைய
puṇarkaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative புணர்
puṇar		 புணர்கள்
puṇarkaḷ
Vocative புணரே
puṇarē		 புணர்களே
puṇarkaḷē
Accusative புணரை
puṇarai		 புணர்களை
puṇarkaḷai
Dative புணருக்கு
puṇarukku		 புணர்களுக்கு
puṇarkaḷukku
Benefactive புணருக்காக
puṇarukkāka		 புணர்களுக்காக
puṇarkaḷukkāka
Genitive 1 புணருடைய
puṇaruṭaiya		 புணர்களுடைய
puṇarkaḷuṭaiya
Genitive 2 புணரின்
puṇariṉ		 புணர்களின்
puṇarkaḷiṉ
Locative 1 புணரில்
puṇaril		 புணர்களில்
puṇarkaḷil
Locative 2 புணரிடம்
puṇariṭam		 புணர்களிடம்
puṇarkaḷiṭam
Sociative 1 புணரோடு
puṇarōṭu		 புணர்களோடு
puṇarkaḷōṭu
Sociative 2 புணருடன்
puṇaruṭaṉ		 புணர்களுடன்
puṇarkaḷuṭaṉ
Instrumental புணரால்
puṇarāl		 புணர்களால்
puṇarkaḷāl
Ablative புணரிலிருந்து
puṇariliruntu		 புணர்களிலிருந்து
puṇarkaḷiliruntu

Etymology 2

Causative of புணர் (puṇar)

Verb

புணர் • (puṇar) (transitive)

  1. to combine, connect
    Synonym: சேர் (cēr)
  2. (grammar) to combine letters or words
  3. to do, make, bring about
    Synonym: நிகழ்த்து (nikaḻttu)
  4. to analyse, choose, resolve
    Synonym: பாகுபடு (pākupaṭu)
  5. to speak connectedly
  6. to fasten, tie
    Synonym: கட்டு (kaṭṭu)
  7. to create
    Synonym: சிருட்டி (ciruṭṭi)
  8. to compose
Conjugation
Conjugation of புணர் (puṇar)
Derived terms
  • புணரியோர் (puṇariyōr)
  • புணர்க்கை (puṇarkkai)
  • புணர்தல் (puṇartal)

References
  • University of Madras (1924–1936) “புணர்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.