பழந்தமிழ்

Tamil

Etymology

From பழந் (paḻan, from பழமை (paḻamai, old, ancient)) + தமிழ் (tamiḻ, Tamil).

Pronunciation

  • IPA(key): /pɐɻɐn̪d̪ɐmiɻ/

Proper noun

பழந்தமிழ் • (paḻantamiḻ)

  1. Old Tamil language, the ancestor of Middle Tamil and present-day Tamil languages

Declension

Declension of பழந்தமிழ் (paḻantamiḻ) (singular only)
Singular Plural
Nominative பழந்தமிழ்
paḻantamiḻ
-
Vocative பழந்தமிழே
paḻantamiḻē
-
Accusative பழந்தமிழை
paḻantamiḻai
-
Dative பழந்தமிழுக்கு
paḻantamiḻukku
-
Genitive பழந்தமிழுடைய
paḻantamiḻuṭaiya
-
Singular Plural
Nominative பழந்தமிழ்
paḻantamiḻ
-
Vocative பழந்தமிழே
paḻantamiḻē
-
Accusative பழந்தமிழை
paḻantamiḻai
-
Dative பழந்தமிழுக்கு
paḻantamiḻukku
-
Benefactive பழந்தமிழுக்காக
paḻantamiḻukkāka
-
Genitive 1 பழந்தமிழுடைய
paḻantamiḻuṭaiya
-
Genitive 2 பழந்தமிழின்
paḻantamiḻiṉ
-
Locative 1 பழந்தமிழில்
paḻantamiḻil
-
Locative 2 பழந்தமிழிடம்
paḻantamiḻiṭam
-
Sociative 1 பழந்தமிழோடு
paḻantamiḻōṭu
-
Sociative 2 பழந்தமிழுடன்
paḻantamiḻuṭaṉ
-
Instrumental பழந்தமிழால்
paḻantamiḻāl
-
Ablative பழந்தமிழிலிருந்து
paḻantamiḻiliruntu
-

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.