கிருஷ்ணா

Tamil

Etymology

Borrowed from Sanskrit कृष्ण (kṛṣṇa). Doublet of கிருட்டிணம் (kiruṭṭiṇam) and கண்ணன் (kaṇṇaṉ).

Pronunciation
  • IPA(key): /kɪɾʊʂɳaː/

Proper noun

கிருஷ்ணா • (kiruṣṇā)

  1. (Hinduism) Krishna (an avatar of Vishnu)
  2. Krishna (a river in southern India)

Declension
ā-stem declension of கிருஷ்ணா (kiruṣṇā) (singular only)
Singular Plural
Nominative கிருஷ்ணா
kiruṣṇā		 -
Vocative கிருஷ்ணாவே
kiruṣṇāvē		 -
Accusative கிருஷ்ணாவை
kiruṣṇāvai		 -
Dative கிருஷ்ணாக்கு
kiruṣṇākku		 -
Genitive கிருஷ்ணாவுடைய
kiruṣṇāvuṭaiya		 -
Singular Plural
Nominative கிருஷ்ணா
kiruṣṇā		 -
Vocative கிருஷ்ணாவே
kiruṣṇāvē		 -
Accusative கிருஷ்ணாவை
kiruṣṇāvai		 -
Dative கிருஷ்ணாக்கு
kiruṣṇākku		 -
Benefactive கிருஷ்ணாக்காக
kiruṣṇākkāka		 -
Genitive 1 கிருஷ்ணாவுடைய
kiruṣṇāvuṭaiya		 -
Genitive 2 கிருஷ்ணாவின்
kiruṣṇāviṉ		 -
Locative 1 கிருஷ்ணாவில்
kiruṣṇāvil		 -
Locative 2 கிருஷ்ணாவிடம்
kiruṣṇāviṭam		 -
Sociative 1 கிருஷ்ணாவோடு
kiruṣṇāvōṭu		 -
Sociative 2 கிருஷ்ணாவுடன்
kiruṣṇāvuṭaṉ		 -
Instrumental கிருஷ்ணாவால்
kiruṣṇāvāl		 -
Ablative கிருஷ்ணாவிலிருந்து
kiruṣṇāviliruntu		 -

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.