இரப்பு
See also: இறப்பு
Tamil
Etymology
From இர (ira, “to beg, implore, plead”).
Pronunciation
- IPA(key): /ɪɾɐpːʊ/, [ɪɾɐpːɯ]
Declension
u-stem declension of இரப்பு (irappu) (singular only) | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Nominative | இரப்பு irappu |
- |
Vocative | இரப்பே irappē |
- |
Accusative | இரப்பை irappai |
- |
Dative | இரப்புக்கு irappukku |
- |
Genitive | இரப்புடைய irappuṭaiya |
- |
Singular | Plural | |
Nominative | இரப்பு irappu |
- |
Vocative | இரப்பே irappē |
- |
Accusative | இரப்பை irappai |
- |
Dative | இரப்புக்கு irappukku |
- |
Benefactive | இரப்புக்காக irappukkāka |
- |
Genitive 1 | இரப்புடைய irappuṭaiya |
- |
Genitive 2 | இரப்பின் irappiṉ |
- |
Locative 1 | இரப்பில் irappil |
- |
Locative 2 | இரப்பிடம் irappiṭam |
- |
Sociative 1 | இரப்போடு irappōṭu |
- |
Sociative 2 | இரப்புடன் irappuṭaṉ |
- |
Instrumental | இரப்பால் irappāl |
- |
Ablative | இரப்பிலிருந்து irappiliruntu |
- |
References
- Johann Philipp Fabricius, Na. Kadirvelu Pillai, David W. McAlpin, Rajagopal Subramanian, University of Madras, Miron Winslow (2022) “இரப்பு”, in Digital Dictionaries of South India [Combined Tamil Dictionaries]
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.