निन्दा
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-European *h₃neyd- (“criticism, abuse, reviling”). Cognate with Gothic 𐌽𐌴𐌹𐌸 (neiþ, “hatred, spite”), Latvian naids (“hatred”), Ancient Greek ὄνειδος (óneidos, “reproach”).
Noun
निन्दा • (nindā́) stem, f
- blame, reproach, censure, reviling
- c. 1200 BCE – 1000 BCE, Atharvaveda 11.8.22:
- निन्दाश् च वा अनिन्दाश् च यच् च हन्तेति नेति च ।
शरीरं श्रद्धा दक्षिणाश्रद्धा चानु प्राविशन् ॥- nindāś ca vā anindāś ca yac ca hanteti neti ca.
śarīraṃ śraddhā dakṣiṇāśraddhā cānu prāviśan. - Reproaches, freedom from reproach, all blamable, all blameless deeds,
Bounty, belief, and unbelief entered the body as a home.
- nindāś ca vā anindāś ca yac ca hanteti neti ca.
- निन्दाश् च वा अनिन्दाश् च यच् च हन्तेति नेति च ।
- (Buddhism) one of the eight worldly conditions
Declension
Feminine ā-stem declension of निन्दा (nindā́) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | निन्दा nindā́ |
निन्दे nindé |
निन्दाः nindā́ḥ |
Vocative | निन्दे nínde |
निन्दे nínde |
निन्दाः níndāḥ |
Accusative | निन्दाम् nindā́m |
निन्दे nindé |
निन्दाः nindā́ḥ |
Instrumental | निन्दया / निन्दा¹ nindáyā / nindā́¹ |
निन्दाभ्याम् nindā́bhyām |
निन्दाभिः nindā́bhiḥ |
Dative | निन्दायै nindā́yai |
निन्दाभ्याम् nindā́bhyām |
निन्दाभ्यः nindā́bhyaḥ |
Ablative | निन्दायाः / निन्दायै² nindā́yāḥ / nindā́yai² |
निन्दाभ्याम् nindā́bhyām |
निन्दाभ्यः nindā́bhyaḥ |
Genitive | निन्दायाः / निन्दायै² nindā́yāḥ / nindā́yai² |
निन्दयोः nindáyoḥ |
निन्दानाम् nindā́nām |
Locative | निन्दायाम् nindā́yām |
निन्दयोः nindáyoḥ |
निन्दासु nindā́su |
Notes |
|
Descendants
References
- Monier Williams (1899) “निन्दा”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 549.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.