عكار
Arabic
Root |
---|
ع ك ر (ʕ-k-r) |
Noun
عَكَّار • (ʕakkār) m (plural عَكَّارُون (ʕakkārūn)) (Classical Arabic)
- persistent in attack, prone to backlash
- 7th century CE, Sunan Abī Dāwud, 15:171:
- فَقُلْنَا نَحْنُ الفَرَّارُونَ فَأَقْبَلَ إِلَيْنَا فَقَالَ لَا بَل أَنْتُمُ العَكَّارُونَ
- faqulnā naḥnu l-farrārūna faʔaqbala ʔilaynā faqāla lā bal ʔantumu l-ʕakkārūna
- And we said: "We have run away!", and He approached us and said: "No, but you are the ones who return to fight."
Declension
Declension of noun عَكَّار (ʕakkār)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | عَكَّار ʕakkār |
الْعَكَّار al-ʕakkār |
عَكَّار ʕakkār |
Nominative | عَكَّارٌ ʕakkārun |
الْعَكَّارُ al-ʕakkāru |
عَكَّارُ ʕakkāru |
Accusative | عَكَّارًا ʕakkāran |
الْعَكَّارَ al-ʕakkāra |
عَكَّارَ ʕakkāra |
Genitive | عَكَّارٍ ʕakkārin |
الْعَكَّارِ al-ʕakkāri |
عَكَّارِ ʕakkāri |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | عَكَّارَيْن ʕakkārayn |
الْعَكَّارَيْن al-ʕakkārayn |
عَكَّارَيْ ʕakkāray |
Nominative | عَكَّارَانِ ʕakkārāni |
الْعَكَّارَانِ al-ʕakkārāni |
عَكَّارَا ʕakkārā |
Accusative | عَكَّارَيْنِ ʕakkārayni |
الْعَكَّارَيْنِ al-ʕakkārayni |
عَكَّارَيْ ʕakkāray |
Genitive | عَكَّارَيْنِ ʕakkārayni |
الْعَكَّارَيْنِ al-ʕakkārayni |
عَكَّارَيْ ʕakkāray |
Plural | sound masculine plural | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | عَكَّارِين ʕakkārīn |
الْعَكَّارِين al-ʕakkārīn |
عَكَّارِي ʕakkārī |
Nominative | عَكَّارُونَ ʕakkārūna |
الْعَكَّارُونَ al-ʕakkārūna |
عَكَّارُو ʕakkārū |
Accusative | عَكَّارِينَ ʕakkārīna |
الْعَكَّارِينَ al-ʕakkārīna |
عَكَّارِي ʕakkārī |
Genitive | عَكَّارِينَ ʕakkārīna |
الْعَكَّارِينَ al-ʕakkārīna |
عَكَّارِي ʕakkārī |
Gulf Arabic
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.