صوچ
Ottoman Turkish
Alternative forms
- صوج (suc)
Etymology
Inherited from Proto-Turkic *suč (“fault; sin”), a development of *su- (“to bend, deviate”). Cognate with Azerbaijani suç.
Noun
صوچ • (suç)
- fault, guilt, blame, the responsibility for a mistake or wrongdoing
- crime, misdeed, offence, any act committed in violation of the law
- (religion) sin, a transgression against divine law or a law of God
Derived terms
- صوچ آتمق (suç atmak, “to attribute an offence to a person”)
- صوچ یوكلنمك (suç yüklenmek, “to lay blame on a person”)
- صوچسز (suçsuz, “innocent”)
- صوچلو (suçlu, “guilty; culprit”)
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “suç1”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4344
- Hindoglu, Artin (1838) “صوچ”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français, Vienna: F. Beck, page 303b
- Kélékian, Diran (1911) “صوج”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 770
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Culpa”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum, Vienna, column 307
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “صوچ”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, column 3001
- Nişanyan, Sevan (2002–) “suç”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “صوچ”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1190
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.