קערן

Yiddish

Etymology 1

From Middle High German kēren, from Old High German kēran, from Proto-Germanic *karjaną.

Verb

קערן • (kern) (past participle געקערט‎ (gekert))

  1. to turn, to sweep
Conjugation
Conjugation of קערן
infinitive קערן
kern
present participle קערנדיק‎
kerndik
past participle געקערט‎
gekert
auxiliary האָבן‎
hobn
present איך קער‎
ikh ker		 מיר קערן
mir kern
דו קערסט‎
du kerst		 איר קערט‎
ir kert
ער קערט‎
er kert		 זיי קערן
zey kern
imperative קער (דו)‎
ker (du)		 קערט (איר)‎
kert (ir)
Composed forms
past איך האָב געקערט
ikh hob gekert		 מיר האָבן געקערט
mir hobn gekert
דו האָסט געקערט
du host gekert		 איר האָט געקערט
ir hot gekert
ער האָט געקערט
er hot gekert		 זיי האָבן געקערט
zey hobn gekert
pluperfect איך האָב געהאַט געקערט
ikh hob gehat gekert		 מיר האָבן געהאַט געקערט
mir hobn gehat gekert
דו האָסט געהאַט געקערט
du host gehat gekert		 איר האָט געהאַט געקערט
ir hot gehat gekert
ער האָט געהאַט געקערט
er hot gehat gekert		 זיי האָבן געהאַט געקערט
zey hobn gehat gekert
future איך וועל קערן
ikh vel kern		 מיר וועלן קערן
mir veln kern
דו וועסט קערן
du vest kern		 איר וועט קערן
ir vet kern
ער וועט קערן
er vet kern		 זיי וועלן קערן
zey veln kern
future perfect איך וועל האָבן געקערט
ikh vel hobn gekert		 מיר וועלן האָבן געקערט
mir veln hobn gekert
דו וועסט האָבן געקערט
du vest hobn gekert		 איר וועט האָבן געקערט
ir vet hobn gekert
ער וועט האָבן געקערט
er vet hobn gekert		 זיי וועלן האָבן געקערט
zey veln hobn gekert
Derived terms

Etymology 2

From Middle High German kerne, kern, from Old High German kerno, from Proto-Germanic *kernô (“core, kernel”).

Noun

קערן • (kern) m, plural קערנס‎ (kerns), diminutive קערנדל‎ (kerndl) or קערל‎ (kerl)

  1. kernel, core
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.