շուն

Armenian

շուն

Etymology

Inherited from Old Armenian շուն (šun).

Pronunciation

Noun

շուն • (šun)

  1. dog

Declension

Derived terms

Old Armenian

Etymology

Inherited from Proto-Indo-European *ḱwṓ (dog).

Noun

շուն • (šun)

  1. dog
    Synonym: սկունդ (skund)
  2. (figuratively) adulterer or adulteress
  3. (astronomy) Canis Major

Declension

Derived terms

  • առիւծաշուն (aṙiwcašun)
  • շանագլուխ (šanaglux)
  • շանազգեաց (šanazgeacʻ)
  • շանակնճիթ (šanaknčitʻ)
  • շանաճանճ (šanačanč)
  • շանապատկեր (šanapatker)
  • շանսխուր (šansxur)
  • շնաբար (šnabar)
  • շնաբարոյ (šnabaroy)
  • շնաբերան (šnaberan)
  • շնագլուխ (šnaglux)
  • շնական (šnakan)
  • շնակաքիք (šnakakʻikʻ)
  • շնակերպ (šnakerp)
  • շնամ (šnam)
  • շնամիտ (šnamit)
  • շնանուն (šnanun)
  • շնառ (šnaṙ)
  • շնասէր (šnasēr)
  • շնավանք (šnavankʻ)
  • շնացողական (šnacʻołakan)
  • շնացողութիւն (šnacʻołutʻiwn)
  • շնացօղ (šnacʻōł)
  • շնիկ (šnik)
  • շնկնճիթ (šnknčitʻ)
  • շնհարք (šnharkʻ)
  • շնմոլութիւն (šnmolutʻiwn)
  • շնյարկ (šnyark)
  • շնոհւոր (šnohwor)
  • շնորդի (šnordi)
  • շնութիւն (šnutʻiwn)
  • շնուի (šnui)
  • շնջրի (šnǰri)
  • շնփին (šnpʻin)

Descendants

  • Armenian: շուն (šun)

References

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “շուն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “շուն”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.