пробурчать
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [prəbʊrˈt͡ɕætʲ]
Verb
пробурча́ть • (proburčátʹ) pf (imperfective бурча́ть)
Conjugation
Conjugation of пробурча́ть (class 5b perfective transitive)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | пробурча́ть proburčátʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | пробурча́вший proburčávšij |
passive | — | — |
adverbial | — | пробурча́в proburčáv, пробурча́вши proburčávši |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | — | пробурчу́ proburčú |
2nd singular (ты) | — | пробурчи́шь proburčíšʹ |
3rd singular (он/она́/оно́) | — | пробурчи́т proburčít |
1st plural (мы) | — | пробурчи́м proburčím |
2nd plural (вы) | — | пробурчи́те proburčíte |
3rd plural (они́) | — | пробурча́т proburčát |
imperative | singular | plural |
пробурчи́ proburčí | пробурчи́те proburčíte | |
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | пробурча́л proburčál | пробурча́ли proburčáli |
feminine (я/ты/она́) | пробурча́ла proburčála | |
neuter (оно́) | пробурча́ло proburčálo |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.