кул

See also: ҡул, кӯл, кӱл, күл, and Appendix:Variations of "kul"

Archi

Etymology

Akin to Ingush кулг (kulg).

Noun

кул (kul)

  1. arm

Chuvash

Etymology

From Proto-Turkic *kül- (“to laugh”).

Verb

кул • (kul)

  1. to smile
  2. to laugh
  3. to grin, to smirk

Khinalug

Noun

кул (kul)

  1. hand

Kyrgyz

Etymology

Ultimately from Proto-Turkic *kul. Cognates with Azerbaijani qul, Bashkir ҡол (qol), Kazakh құл (qūl), Southern Altai кул (kul), Tatar кол (qol), Turkish kul, Turkmen gul, Uzbek qul.

Noun

кул • (kul) (Arabic spelling قۇل)

  1. slave

Declension
Declension of кул
singular
(жекелик)		 plural
(көптөгөн)
nominative (атооч) кул
kul		 кулдар
kuldar
genitive (илик) кулдун
kuldun		 кулдардын
kuldardın
dative (барыш) кулга
kulga		 кулдарга
kuldarga
accusative (табыш) кулду
kuldu		 кулдарды
kuldardı
locative (жатыш) кулда
kulda		 кулдарда
kuldarda
ablative (чыгыш) кулдан
kuldan		 кулдардан
kuldardan
possessive forms
first-person singular
(менин)
nominative кулум
kulum		 кулдарым
kuldarım
genitive кулумдун
kulumdun		 кулдарымдын
kuldarımdın
dative кулума
kuluma		 кулдарыма
kuldarıma
accusative кулумду
kulumdu		 кулдарымды
kuldarımdı
locative кулумда
kulumda		 кулдарымда
kuldarımda
ablative кулумдан
kulumdan		 кулдарымдан
kuldarımdan
second-person singular informal
(сенин)
nominative кулуң
kuluŋ		 кулдарың
kuldarıŋ
genitive кулуңдун
kuluŋdun		 кулдарыңдын
kuldarıŋdın
dative кулуңа
kuluŋa		 кулдарыңа
kuldarıŋa
accusative кулуңду
kuluŋdu		 кулдарыңды
kuldarıŋdı
locative кулуңда
kuluŋda		 кулдарыңда
kuldarıŋda
ablative кулуңдан
kuluŋdan		 кулдарыңдан
kuldarıŋdan
second-person singular formal
(сиздин)
nominative кулуңуз
kuluŋuz		 кулдарыңыз
kuldarıŋız
genitive кулуңуздун
kuluŋuzdun		 кулдарыңыздын
kuldarıŋızdın
dative кулуңузга
kuluŋuzga		 кулдарыңызга
kuldarıŋızga
accusative кулуңузду
kuluŋuzdu		 кулдарыңызды
kuldarıŋızdı
locative кулуңузда
kuluŋuzda		 кулдарыңызда
kuldarıŋızda
ablative кулуңуздан
kuluŋuzdan		 кулдарыңыздан
kuldarıŋızdan

Derived terms

Serbo-Croatian

Etymology

Borrowed from English cool.

Pronunciation
  • IPA(key): /kûːl/

Adjective

ку̑л (Latin spelling kȗl)

  1. cool

Adverb

ку̑л (Latin spelling kȗl)

  1. cool, in a cool way

Southern Altai

Etymology

From Proto-Turkic *kul, compare Turkish kul.

Noun

кул • (kul)

  1. slave

References

N. A. Baskakov, Toščakova N.A, editor (1947), “кул”, in Ojrotsko-Russkij Slovarʹ [Oyrot-Russian Dictionary], Moscow: M.: OGIZ, →ISBN

Tatar

Noun

кул • (qul)

  1. hand

Udi

Etymology

From Aghwan 𐕣𐕒𐕡𐔾 (kul).

Noun

кул • (kul)

  1. hand

References
  • Gukasjan, Vorošil (1974) “кул”, in Удинско-азербайджанско-русский словарь [Udi–Azerbaijani–Russian Dictionary]‎, Baku: Academy Press, page 137
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.