χτυπημένος

Greek

Etymology

Perfect participle of χτυπιέμαι (chtypiémai), passive voice of χτυπάω, χτυπώ (“beat, strike”).

Pronunciation
  • IPA(key): /xti.piˈme.nos/
  • Hyphenation: χτυ‧πη‧μέ‧νος

Participle

χτυπημένος • (chtypiménos) m (feminine χτυπημένη, neuter χτυπημένο)

  1. beaten, struck
  2. wounded

Declension
Declension of χτυπημένος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative χτυπημένος • χτυπημένη • χτυπημένο • χτυπημένοι • χτυπημένες • χτυπημένα •
genitive χτυπημένου • χτυπημένης • χτυπημένου • χτυπημένων • χτυπημένων • χτυπημένων •
accusative χτυπημένο • χτυπημένη • χτυπημένο • χτυπημένους • χτυπημένες • χτυπημένα •
vocative χτυπημένε • χτυπημένη • χτυπημένο • χτυπημένοι • χτυπημένες • χτυπημένα •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο χτυπημένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο χτυπημένος, etc.)

Derived terms
  • ερωτοχτυπημένος (erotochtypiménos, “love-struck”)
  • χτυπητός (chtypitós)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.