φρεατώδης

Ancient Greek

Etymology

φρέᾱρ (phréār) +‎ -ώδης (-ṓdēs)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰre.aː.tɔ̌ː.dɛːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰre.aˈto.de̝s/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸre.aˈto.ðis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fre.aˈto.ðis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fre.aˈto.ðis/

Adjective

φρεᾱτώδης • (phreātṓdēs) m or f (neuter φρεᾱτῶδες); third declension

like a well
- 388 BCE, Aristophanes, Plutus 431, (in a scholion):
  χάσμα
  khásma

Declension

Third declension of φρεᾱτώδης; φρεᾱτῶδες (contracted, Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	φρεᾱτώδης phreātṓdēs	φρεᾱτῶδες phreātôdes	φρεᾱτώδει phreātṓdei	φρεᾱτώδει phreātṓdei	φρεᾱτώδεις phreātṓdeis	φρεᾱτώδη phreātṓdē
Genitive	φρεᾱτώδους phreātṓdous	φρεᾱτώδους phreātṓdous	φρεᾱτώδοιν phreātṓdoin	φρεᾱτώδοιν phreātṓdoin	φρεᾱτώδων phreātṓdōn	φρεᾱτώδων phreātṓdōn
Dative	φρεᾱτώδει phreātṓdei	φρεᾱτώδει phreātṓdei	φρεᾱτώδοιν phreātṓdoin	φρεᾱτώδοιν phreātṓdoin	φρεᾱτώδεσῐ / φρεᾱτώδεσῐν phreātṓdesi(n)	φρεᾱτώδεσῐ / φρεᾱτώδεσῐν phreātṓdesi(n)
Accusative	φρεᾱτώδη phreātṓdē	φρεᾱτῶδες phreātôdes	φρεᾱτώδει phreātṓdei	φρεᾱτώδει phreātṓdei	φρεᾱτώδεις phreātṓdeis	φρεᾱτώδη phreātṓdē
Vocative	φρεᾱτῶδες phreātôdes	φρεᾱτῶδες phreātôdes	φρεᾱτώδει phreātṓdei	φρεᾱτώδει phreātṓdei	φρεᾱτώδεις phreātṓdeis	φρεᾱτώδη phreātṓdē
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	φρεᾱτώδως phreātṓdōs		φρεᾱτωδέστερος phreātōdésteros		φρεᾱτωδέστᾰτος phreātōdéstatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

φρεατώδης

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Further reading