φιλόστοργος

Ancient Greek

Etymology

φῐ́λος (phílos) +‎ στέργω, στοργή (stérgō, storgḗ) +‎ -ος (-os)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰi.lós.tor.ɡos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰiˈlos.tor.ɡos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸiˈlos.tor.ɣos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fiˈlos.tor.ɣos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fiˈlos.tor.ɣos/

Adjective

φῐλόστοργος • (philóstorgos) m or f (neuter φῐλόστοργον); second declension

(frequently of family affection) loving tenderly, affectionate

Declension

Second declension of φῐλόστοργος; φῐλόστοργον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	φῐλόστοργος philóstorgos	φῐλόστοργον philóstorgon	φῐλοστόργω philostórgō	φῐλοστόργω philostórgō	φῐλόστοργοι philóstorgoi	φῐλόστοργᾰ philóstorga
Genitive	φῐλοστόργου philostórgou	φῐλοστόργου philostórgou	φῐλοστόργοιν philostórgoin	φῐλοστόργοιν philostórgoin	φῐλοστόργων philostórgōn	φῐλοστόργων philostórgōn
Dative	φῐλοστόργῳ philostórgōi	φῐλοστόργῳ philostórgōi	φῐλοστόργοιν philostórgoin	φῐλοστόργοιν philostórgoin	φῐλοστόργοις philostórgois	φῐλοστόργοις philostórgois
Accusative	φῐλόστοργον philóstorgon	φῐλόστοργον philóstorgon	φῐλοστόργω philostórgō	φῐλοστόργω philostórgō	φῐλοστόργους philostórgous	φῐλόστοργᾰ philóstorga
Vocative	φῐλόστοργε philóstorge	φῐλόστοργον philóstorgon	φῐλοστόργω philostórgō	φῐλοστόργω philostórgō	φῐλόστοργοι philóstorgoi	φῐλόστοργᾰ philóstorga
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	φῐλοστόργως philostórgōs		φῐλοστοργότερος philostorgóteros		φῐλοστοργότᾰτος philostorgótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

φῐλόστοργον n (philóstorgon, noun)
φῐλοστόργως (philostórgōs, adverb)
φῐλοστοργῐ́ᾱ f (philostorgíā, noun)