υποτελής

See also: ὑποτελής

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὑποτελής (hupotelḗs).

Pronunciation
  • IPA(key): /i.po.teˈlis/

Adjective

υποτελής • (ypotelís) m (feminine υποτελής, neuter υποτελές)

  1. subjugated, subordinate (controlled by authority)
  2. submissive

Declension
Declension of υποτελής
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative υποτελής • υποτελής • υποτελές • υποτελείς • υποτελείς • υποτελή •
genitive υποτελούς • υποτελούς • υποτελούς • υποτελών • υποτελών • υποτελών •
accusative υποτελή • υποτελή • υποτελές • υποτελείς • υποτελείς • υποτελή •
vocative υποτελή • / υποτελής • υποτελής • υποτελές • υποτελείς • υποτελείς • υποτελή •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο υποτελής, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο υποτελής, etc.)

Noun

υποτελής • (ypotelís) m or f (plural υποτελείς)

  1. vassal

Declension
declension of υποτελής
case     \     number singular plural
nominative υποτελής • υποτελείς •
genitive υποτελή •,  υποτελούς • υποτελών •
accusative υποτελή • υποτελείς •
vocative υποτελή • υποτελείς •

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.