υποθήκευση
Greek
Etymology
First attested around 1848.[1] From υποθηκεύω (ypothikévo), from the Ancient Greek ὑποθήκη (hupothḗkē).
Declension
declension of υποθήκευση
case \ number | singular | plural | |
---|---|---|---|
nominative | υποθήκευση • | υποθηκεύσεις • | |
genitive | υποθήκευσης • | υποθηκεύσεων • | |
accusative | υποθήκευση • | υποθηκεύσεις • | |
vocative | υποθήκευση • | υποθηκεύσεις • | |
Older or formal genitive singular: υποθηκεύσεως • |
References
- υποθήκευση - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.