υπερσυντέλικος
See also: ὑπερσυντέλικος
Greek
Etymology
Learnedly, from Koine Greek ὑπερσυντέλικος (hupersuntélikos) (ellipsis of χρόνος m (khrónos, “tense”). By surface analysis, υπερ- (yper-) + συντελικός (syntelikós, “completed”).
Pronunciation
- IPA(key): /i.peɾ.sinˈde.li.kos/
- Hyphenation: υ‧περ‧συ‧ντέ‧λι‧κος
Noun
υπερσυντέλικος • (ypersyntélikos) m (plural υπερσυντέλικοι)
Declension
declension of υπερσυντέλικος
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | υπερσυντέλικος • | υπερσυντέλικοι • | |
| genitive | υπερσυντέλικου • | υπερσυντέλικων • | |
| accusative | υπερσυντέλικο • | υπερσυντέλικους • | |
| vocative | υπερσυντέλικε • | υπερσυντέλικοι • | |
| Also dated genitive singular υπερσυντελίκου (ypersyntelíkou), genitive plural, υπερσυντελίκων (ypersyntelíkon). | |||
See also
υπερσυντέλικος on the Greek Wikipedia.Wikipedia el
Further reading
- υπερσυντέλικος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.