ταλαντούχος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ταλαντοῦχος (talantoûkhos), equivalent to τάλαντο (tálanto, “talent”) +‎ -ούχος (-oúchos, “having, possessing”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ta.la.ˈdu.xos/
  • Hyphenation: τα‧λα‧ντού‧χος

Adjective

ταλαντούχος • (talantoúchos) m (feminine ταλαντούχος or ταλαντούχα, neuter ταλαντούχο)

  1. talented, gifted
    Το βραβείο Όσκαρ πήγε στον πιο ταλαντούχο ηθοποιό.
    To vraveío Óskar píge ston pio talantoúcho ithopoió.
    The Oscar went to the most talented actor.
    Η κόρη τους είναι ταλαντούχα στο πιάνο.
    I kóri tous eínai talantoúcha sto piáno.
    Their daughter is talented on the piano.

Declension
Declension of ταλαντούχος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ταλαντούχος • ταλαντούχος • / ταλαντούχα • ταλαντούχο • ταλαντούχοι • ταλαντούχοι • / ταλαντούχες • ταλαντούχα •
genitive ταλαντούχου • ταλαντούχου • / ταλαντούχας • ταλαντούχου • ταλαντούχων • ταλαντούχων • ταλαντούχων •
accusative ταλαντούχο • ταλαντούχο • / ταλαντούχα • ταλαντούχο • ταλαντούχους • ταλαντούχους • / ταλαντούχες • ταλαντούχα •
vocative ταλαντούχε • ταλαντούχε • / ταλαντούχα • ταλαντούχο • ταλαντούχοι • ταλαντούχοι • / ταλαντούχες • ταλαντούχα •

Synonyms
  • (talented, gifted): προικισμένος (proikisménos), πεπροικισμένος (peproikisménos)

Antonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.