σωστός

Ancient Greek

Etymology

From σῴζω (sṓizō, “to save”) +‎ -τός (-tós, adjectival suffix).

Pronunciation
 

Adjective

σωστός • (sōstós) m (feminine σωστή, neuter σωστόν); first/second declension

  1. safe

Declension
First and second declension of σωστός; σωστή; σωστόν (Attic)
Number Singular Dual Plural
Case/Gender MasculineFeminine Neuter MasculineFeminine Neuter MasculineFeminine Neuter
Nominative σωστός
sōstós		 σωστή
sōstḗ		 σωστόν
sōstón		 σωστώ
sōstṓ		 σωστᾱ́
sōstā́		 σωστώ
sōstṓ		 σωστοί
sōstoí		 σωσταί
sōstaí		 σωστᾰ́
sōstá
Genitive σωστοῦ
sōstoû		 σωστῆς
sōstês		 σωστοῦ
sōstoû		 σωστοῖν
sōstoîn		 σωσταῖν
sōstaîn		 σωστοῖν
sōstoîn		 σωστῶν
sōstôn		 σωστῶν
sōstôn		 σωστῶν
sōstôn
Dative σωστῷ
sōstôi		 σωστῇ
sōstêi		 σωστῷ
sōstôi		 σωστοῖν
sōstoîn		 σωσταῖν
sōstaîn		 σωστοῖν
sōstoîn		 σωστοῖς
sōstoîs		 σωσταῖς
sōstaîs		 σωστοῖς
sōstoîs
Accusative σωστόν
sōstón		 σωστήν
sōstḗn		 σωστόν
sōstón		 σωστώ
sōstṓ		 σωστᾱ́
sōstā́		 σωστώ
sōstṓ		 σωστούς
sōstoús		 σωστᾱ́ς
sōstā́s		 σωστᾰ́
sōstá
Vocative σωστέ
sōsté		 σωστή
sōstḗ		 σωστόν
sōstón		 σωστώ
sōstṓ		 σωστᾱ́
sōstā́		 σωστώ
sōstṓ		 σωστοί
sōstoí		 σωσταί
sōstaí		 σωστᾰ́
sōstá
Derived forms Adverb Comparative Superlative
σωστῶς
sōstôs		 σωστότερος
sōstóteros		 σωστότᾰτος
sōstótatos
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants
  • Greek: σωστός (sostós)

Further reading

Greek

Etymology

Inherited from the Hellenistic Koine Greek σωστός (sōstós, “saved”). The modern meaning ("correct"), since the mediaeval period.[1]
Verbal adjective of the ancien verb σῴζω (sṓizō, “to save”), modern σώζω (sózo), hence literally "safe and sound; secure; sure, certain".

Pronunciation
  • IPA(key): /soˈstos/
  • Hyphenation: σω‧στός

Adjective

σωστός • (sostós) m (feminine σωστή, neuter σωστό)

  1. correct, right
    Synonym: ορθός (orthós)
    Antonym: λάθος (láthos)
  2. real, true
  3. (figuratively) well-mannered, well-behaved

Declension
Declension of σωστός
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative σωστός • σωστή • σωστό • σωστοί • σωστές • σωστά •
genitive σωστού • σωστής • σωστού • σωστών • σωστών • σωστών •
accusative σωστό • σωστή • σωστό • σωστούς • σωστές • σωστά •
vocative σωστέ • σωστή • σωστό • σωστοί • σωστές • σωστά •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο σωστός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο σωστός, etc.)
Degrees of comparison by suffixation
comparative singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative σωστότερος • σωστότερη • σωστότερο • σωστότεροι • σωστότερες • σωστότερα •
genitive σωστότερου • σωστότερης • σωστότερου • σωστότερων • σωστότερων • σωστότερων •
accusative σωστότερο • σωστότερη • σωστότερο • σωστότερους • σωστότερες • σωστότερα •
vocative σωστότερε • σωστότερη • σωστότερο • σωστότεροι • σωστότερες • σωστότερα •
derivations relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο σωστότερος", etc)
Absolute superlative singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative σωστότατος • σωστότατη • σωστότατο • σωστότατοι • σωστότατες • σωστότατα •
genitive σωστότατου • σωστότατης • σωστότατου • σωστότατων • σωστότατων • σωστότατων •
accusative σωστότατο • σωστότατη • σωστότατο • σωστότατους • σωστότατες • σωστότατα •
vocative σωστότατε • σωστότατη • σωστότατο • σωστότατοι • σωστότατες • σωστότατα •

Derived terms

References
  1. σωστός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.