σχοῖνος
See also: Σχοῖνος
Ancient Greek
Etymology
According to Beekes, from Pre-Greek.
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /skʰôi̯.nos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈskʰy.nos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈsçy.nos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈsçy.nos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈsçi.nos/
Noun
σχοῖνος • (skhoînos) m (genitive σχοίνου); second declension
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ σχοῖνος ho skhoînos |
τὼ σχοίνω tṑ skhoínō |
οἱ σχοῖνοι hoi skhoînoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ σχοίνου toû skhoínou |
τοῖν σχοίνοιν toîn skhoínoin |
τῶν σχοίνων tôn skhoínōn | ||||||||||
| Dative | τῷ σχοίνῳ tôi skhoínōi |
τοῖν σχοίνοιν toîn skhoínoin |
τοῖς σχοίνοις toîs skhoínois | ||||||||||
| Accusative | τὸν σχοῖνον tòn skhoînon |
τὼ σχοίνω tṑ skhoínō |
τοὺς σχοίνους toùs skhoínous | ||||||||||
| Vocative | σχοῖνε skhoîne |
σχοίνω skhoínō |
σχοῖνοι skhoînoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Derived terms
- βαθύσχοινος (bathúskhoinos)
- ὁλόσχοινος (holóskhoinos)
- ὀξύσχοινος (oxúskhoinos)
- σχοινανθᾶτον (skhoinanthâton)
- σχοινάνθη (skhoinánthē)
- σχοινάνθιον (skhoinánthion)
- σχοινᾶς (skhoinâs)
- Σχοινάτας (Skhoinátas)
- σχοινεύς (skhoineús)
- Σχοινῄς (Skhoinḗis)
- σχοινιά (skhoiniá)
- σχοινιαία (skhoiniaía)
- σχοινίκλος (skhoiníklos)
- σχοινικός (skhoinikós)
- σχοίνινος (skhoíninos)
- σχοινίον (skhoiníon)
- σχοινιοπλόκος (skhoinioplókos)
- σχοινιοστρόφος (skhoiniostróphos)
- σχοινιοσυμβολεύς (skhoiniosumboleús)
- σχοινίς (skhoinís)
- σχοίνισμα (skhoínisma)
- σχοινισμός (skhoinismós)
- σχοινῖτις (skhoinîtis)
- σχοινίων (skhoiníōn)
- σχοινοβάτης (skhoinobátēs)
- σχοινοδρομία (skhoinodromía)
- σχοινοδρόμος (skhoinodrómos)
- σχοινοειδής (skhoinoeidḗs)
- σχοινοίη (skhoinoíē)
- σχοινομέτρησις (skhoinométrēsis)
- σχοινόπλεκτος (skhoinóplektos)
- σχοινοπλοκικός (skhoinoplokikós)
- σχοινοπλόκος (skhoinoplókos)
- σχοινοπώλης (skhoinopṓlēs)
- σχοινορραφέω (skhoinorrhaphéō)
- Σχοῖνος (Skhoînos)
- σχοινοστρόφος (skhoinostróphos)
- σχοινοτένεια (skhoinoténeia)
- σχοινοτενής (skhoinotenḗs)
- σχοινότονος (skhoinótonos)
- σχοινουργία (skhoinourgía)
- σχοινουργός (skhoinourgós)
- σχοινοῦς (skhoinoûs)
- σχοινοφιλίνδα (skhoinophilínda)
- σχοινοφόρος (skhoinophóros)
- σχοινοχάλινος (skhoinokhálinos)
- σχοινώδης (skhoinṓdēs)
Further reading
- “σχοῖνος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- σχοῖνος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.