συγχρονισμός

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek συγχρονισμός (sunkhronismós, “agreement of time”) < Ancient Greek συγχρονίζω (sunkhronízō)[1] and semantic loan from French synchronisation and simultanéité.[2]

Pronunciation
  • IPA(key): /siŋ.xɾo.niˈzmos/
  • Hyphenation: συγ‧χρο‧νι‧σμός

Noun

συγχρονισμός • (synchronismós) m (plural συγχρονισμοί)

  1. synchronization, synchronism
    τέλειος συγχρονισμός ― téleios synchronismós ― perfect synchronization, perfect timing

Declension
declension of συγχρονισμός
case     \     number singular plural
nominative συγχρονισμός • συγχρονισμοί •
genitive συγχρονισμού • συγχρονισμών •
accusative συγχρονισμό • συγχρονισμούς •
vocative συγχρονισμέ • συγχρονισμοί •

Antonyms
  • ασυγχρονισμός (asynchronismós)

References
  1. s.v. σύγχρονος - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre
  2. συγχρονισμός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.