σκολιός
Ancient Greek
Etymology
From Proto-Indo-European *(s)kel- (“crooked”), the same root of Latin scelus (“curse”), German scheel (“squinting”), Dutch scheel and Albanian çalë (“lame”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /sko.li.ós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /sko.liˈos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /sko.liˈos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /sko.liˈos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /sko.liˈos/
Adjective
σκολῐός • (skoliós) m (feminine σκολῐᾱ́, neuter σκολῐόν); first/second declension
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | σκολῐός skoliós |
σκολῐᾱ́ skoliā́ |
σκολῐόν skolión |
σκολῐώ skoliṓ |
σκολῐᾱ́ skoliā́ |
σκολῐώ skoliṓ |
σκολῐοί skolioí |
σκολῐαί skoliaí |
σκολῐᾰ́ skoliá | |||||
| Genitive | σκολῐοῦ skolioû |
σκολῐᾶς skoliâs |
σκολῐοῦ skolioû |
σκολῐοῖν skolioîn |
σκολῐαῖν skoliaîn |
σκολῐοῖν skolioîn |
σκολῐῶν skoliôn |
σκολῐῶν skoliôn |
σκολῐῶν skoliôn | |||||
| Dative | σκολῐῷ skoliôi |
σκολῐᾷ skoliâi |
σκολῐῷ skoliôi |
σκολῐοῖν skolioîn |
σκολῐαῖν skoliaîn |
σκολῐοῖν skolioîn |
σκολῐοῖς skolioîs |
σκολῐαῖς skoliaîs |
σκολῐοῖς skolioîs | |||||
| Accusative | σκολῐόν skolión |
σκολῐᾱ́ν skoliā́n |
σκολῐόν skolión |
σκολῐώ skoliṓ |
σκολῐᾱ́ skoliā́ |
σκολῐώ skoliṓ |
σκολῐούς skolioús |
σκολῐᾱ́ς skoliā́s |
σκολῐᾰ́ skoliá | |||||
| Vocative | σκολῐέ skolié |
σκολῐᾱ́ skoliā́ |
σκολῐόν skolión |
σκολῐώ skoliṓ |
σκολῐᾱ́ skoliā́ |
σκολῐώ skoliṓ |
σκολῐοί skolioí |
σκολῐαί skoliaí |
σκολῐᾰ́ skoliá | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| σκολῐῶς skoliôs |
σκολῐώτερος skoliṓteros |
σκολῐώτᾰτος skoliṓtatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Derived terms
- σκολιάζω (skoliázō)
- σκολιόβουλος (skolióboulos)
- σκολιόγραπτος (skoliógraptos)
- σκολιοδρόμος (skoliodrómos)
- σκολιόκαυλος (skoliókaulos)
- σκόλιον (skólion)
- σκολιόομαι (skolióomai)
- σκολιοπλανής (skolioplanḗs)
- σκολιοπλόκαμος (skolioplókamos)
- σκολιοπόρος (skoliopóros)
- σκολιότης (skoliótēs)
- σκολιόφρων (skolióphrōn)
- σκολιόχειλος (skoliókheilos)
- σκολιώδης (skoliṓdēs)
- σκολίωμα (skolíōma)
- σκολιωπός (skoliōpós)
- σκολίωσις (skolíōsis)
Further reading
- “σκολιός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “σκολιός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- “σκολιός”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- σκολιός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- σκολιός in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek σκολιός (skoliós).
Declension
Declension of σκολιός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | σκολιός • | σκολιά • | σκολιό • | σκολιοί • | σκολιές • | σκολιά • |
| genitive | σκολιού • | σκολιάς • | σκολιού • | σκολιών • | σκολιών • | σκολιών • |
| accusative | σκολιό • | σκολιά • | σκολιό • | σκολιούς • | σκολιές • | σκολιά • |
| vocative | σκολιέ • | σκολιά • | σκολιό • | σκολιοί • | σκολιές • | σκολιά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο σκολιός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο σκολιός, etc.) | |||||
References
- σκολιός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
- Stavropoulos, D N (2008) G N Stavropoulos, editor, Oxford Greek-English Learner's Dictionary, Oxford: Oxford University Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.