σκασμός

Greek

Etymology

From σκάζω (skázo, “burst”) / σκάω (skáo), stem σκασ- as in past tense έσκασα (éskasa), + -μός (-mós).[1] Compare to σκασίλα f (skasíla), σκάσιμο n (skásimo). The medieval σκασμός (skasmós), of different sense.

Pronunciation

IPA(key): /skaˈzmos/

  • Hyphenation: σκα‧σμός

Noun

σκασμός • (skasmós) m (plural σκασμοί)

  1. suffocation or asphyxia caused by overindulgence, usually of food, chiefly in set phrases
    τρώω του σκασμού ― tróo tou skasmoú ― I eat so much I can't breathe

Declension
declension of σκασμός
case     \     number singular plural
nominative σκασμός • σκασμοί •
genitive σκασμού • σκασμών •
accusative σκασμό • σκασμούς •
vocative σκασμέ • σκασμοί •

Derived terms

expressions:

  • ένας σκασμός (énas skasmós, “excessive quantity”), usually in accusative: έναν σκασμό (énan skasmó)
  • μέχρι σκασμού (méchri skasmoú)
  • τρώω του σκασμού (tróo tou skasmoú)
  • άσκαστος (áskastos, “unexploded, unchapped”)
  • σκασίλα f (skasíla)
  • σκασμένος (skasménos, participle)
  • σκάσιμο n (skásimo)
  • σκαστός (skastós)
  • χολόσκασμα n (cholóskasma)
  • χολοσκασμός m (choloskasmós)

Interjection

σκασμός! • (skasmós!)

  1. (colloquial, somewhat offensive) shut up, shut it, be quiet
    Σκασμός! Ο κόσμος προσπαθεί να κοιμηθεί!
    Skasmós! O kósmos prospatheí na koimitheí!
    Shut up! People are trying to sleep!

Synonyms
  • (shut up):
    • standard: ησυχία f (isychía), σιωπή f (siopí)
    • familiar: σώπα (sópa, imperative), τσιμουδιά f (tsimoudiá), σουτ (sout, interjection), πάψε (pápse, imperative)
    • impolite: σκάσε (skáse, imperative), βούλωσέ το (voúlosé to, “shut it up!”, imperative)

Derived terms
  • βγάζω το σκασμό (vgázo to skasmó, “I shut up”)

References
  1. σκασμός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.