σκάρτος

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek σκάρτος (skártos), from Italian scarto + ending -ς (-s).[1]
Also see the Italian scartare and carta from Ancient Greek χάρτης (khártēs), indicating a reborrowing. A possible influence of the Italian scartare in its sense "discard" and its relation to the French écarter; see the verb ξεσκαρτάρω (xeskartáro).[2]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈskaɾ.tos/
  • Hyphenation: σκάρ‧τος

Adjective

σκάρτος • (skártos) m (feminine σκάρτη, neuter σκάρτο)

  1. shoddy, of poor quality
    • 1938-1941, Μ. Καραγάτσης [M.Karagatsis], Γιούγκερμαν [Junkermann]:
      Λόρδος άνθρωπος και να 'χει σκάρτο ρολόι!
      Lórdos ánthropos kai na 'chei skárto rolói!
      A man [like] a lord! and he has a shoddy watch!

Declension
Declension of σκάρτος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative σκάρτος • σκάρτη • σκάρτο • σκάρτοι • σκάρτες • σκάρτα •
genitive σκάρτου • σκάρτης • σκάρτου • σκάρτων • σκάρτων • σκάρτων •
accusative σκάρτο • σκάρτη • σκάρτο • σκάρτους • σκάρτες • σκάρτα •
vocative σκάρτε • σκάρτη • σκάρτο • σκάρτοι • σκάρτες • σκάρτα •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο σκάρτος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο σκάρτος, etc.)

Synonyms

Derived terms
  • σκάρτα (skárta, adverb)
  • ξεσκαρτάρω (xeskartáro)
  • ξεσκαρτάρισμα n (xeskartárisma)
  • σκαρταδούρα f (skartadoúra)
  • σκάρτεμα n (skártema)
  • σκαρτεύω (skartévo)

References
  1. σκάρτος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
  2. σκάρτος - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.