ρωμαϊκός
Greek
Etymology
From Ancient Greek Ῥωμαϊκός (Rhōmaïkós).
Adjective
ρωμαϊκός • (romaïkós) m (feminine ρωμαϊκή, neuter ρωμαϊκό)
- Roman (of or from Rome)
- Ρωμαϊκό Δίκαιο ― Romaïkó Díkaio ― Roman Law
Declension
Declension of ρωμαϊκός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ρωμαϊκός • | ρωμαϊκή • | ρωμαϊκό • | ρωμαϊκοί • | ρωμαϊκές • | ρωμαϊκά • |
| genitive | ρωμαϊκού • | ρωμαϊκής • | ρωμαϊκού • | ρωμαϊκών • | ρωμαϊκών • | ρωμαϊκών • |
| accusative | ρωμαϊκό • | ρωμαϊκή • | ρωμαϊκό • | ρωμαϊκούς • | ρωμαϊκές • | ρωμαϊκά • |
| vocative | ρωμαϊκέ • | ρωμαϊκή • | ρωμαϊκό • | ρωμαϊκοί • | ρωμαϊκές • | ρωμαϊκά • |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.