ρωμαίικος

See also: ρωμαϊκός

Greek

Etymology

From Byzantine Greek ῥωμαίικος (rhōmaíikos, “Roman (i.e. Byzantine)”), from Koine Greek Ῥωμαῖος (Rhōmaîos, “Roman”). Compare ρωμαϊκός (romaïkós).

Pronunciation
  • IPA(key): /ɾoˈmei̯.kos/
  • Hyphenation: ρω‧μαί‧ι‧κος

Adjective

ρωμαίικος • (romaíikos) m (feminine ρωμαίικη or ρωμαίικια, neuter ρωμαίικο)

  1. Greek, of the Greek people

Declension
Declension of ρωμαίικος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ρωμαίικος • ρωμαίικη • / ρωμαίικια • ρωμαίικο • ρωμαίικοι • ρωμαίικες • ρωμαίικα •
genitive ρωμαίικου • ρωμαίικης • / ρωμαίικιας • ρωμαίικου • ρωμαίικων • ρωμαίικων • ρωμαίικων •
accusative ρωμαίικο • ρωμαίικη • / ρωμαίικια • ρωμαίικο • ρωμαίικους • ρωμαίικες • ρωμαίικα •
vocative ρωμαίικε • ρωμαίικη • / ρωμαίικια • ρωμαίικο • ρωμαίικοι • ρωμαίικες • ρωμαίικα •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.